کتاب تقابل مثلث قدرت با جریان وحی از دیدگاه قرآن کریم توسط محمد شریفی نوشته شده است. از زمان حضرت آدم (ع) تا زمان پیامبر خاتم، حضرت محمد (ص) که وحی الهی جریان داشت، همیشه مخالفانی سرسخت در مقابل این جریان پیامرسانی، قد علم کرده و مخالفت خود را با دستورات الهی که در قالب وحی بر پیامبرانش ابلاغ می گردید، ابراز میکردند.
اینان با شخصیت حقیقی پیامبران مخالفت نمیورزیدند، بلکه تمام همّ و غمّ خود را در مخالفت با شخصیت و جایگاه حقوقی آنان یعنی ابلاغ وحی و دستورات الهی نهاده بودند. بهطورکلی، این گروههای مخالف را میتوان به سه جریان عمدۀ «زر» و «زور» و «تزویر» تقسیم کرد.
در کتاب تقابل مثلث قدرت با جریان وحی از دیدگاه قرآن کریم، شیوه ها و انواع مخالفتِ این سه جریان، در سه بخش «ملأ» (قدرت های سیاسی)، «مترفان» (قدرتهای اقتصادی) و «عالمان سوء» (قدرتهای مذهبی) بررسی شده است. قدرتهای سیاسی یا «ملأ» معمولاً به جماعتی گفته میشود که شُکوه ظاهری آنها چشمها را به خود خیره میکند. در قرآن مجید، این تعبیر بیشتر بر جمعیتهای خودخواه و خودکامهای که ظاهری آراسته و باطنی آلوده دارند و صحنههای مختلف اجتماع را پر میکنند، اطلاق شده است.
اینان کسانیاند که مناصب و مقامات سیاسی و اداری در دست آنهاست و چه بسا از ثروت دنیا هم بهرۀ چندانی ندارند. مخالفت این گروه با رسولان الهی معمولًا یا به خاطر اتراف (دنیازدگی افراطی) و راحتطلبی است و یا از آن روست که قدرتهای سیاسی را قبضه کردهاند.
گروه دوم یعنی «مترفان»، قدرتهای اقتصادی یا قدرتهای ثروتمندند که زمام اقتصاد جامعه را در دست دارند و بر اثرِ غرق شدن در انواع نعمتها راه طغیان را پیش میگیرند و هیچ مانعی را بر سر راه خود نمیبینند؛ لذا با تمام قوا در مقابل بشیران و نذیران الهی میایستند. این گروه به جهانی مادی معتقدند؛ جهانی که نه آغازی دارد، نه پایانی . این طبقه بر اثرِ رفاهطلبی، همیشه در صف اول مخالفان قرار دارند و به فسق و فساد میپردازند.
جریان سوم، قدرتهای مذهبی یا عالمان سوءاند که نمود خاص آن در قرآن کریم، احبار (دانشمندان یهودی) و رهبان (پارسایان مسیحی) معرفی شدهاند. مهمترین ویژگی این گروه، هواپرستی و دنیاطلبی است که مخالفت با رسولان الهی را در پی دارد. نژادپرستی و حسد ورزی از دیگر ویژگیهای قدرتهای مذهبی است که بیشتر در بین یهود مشهود است و این همه خونریزی و تبعیض، بر اثرِ همین دو خصلت ناپسند است. این گروه به قدری گستاخ و بیپروایند که با پیامبران و اولیای زمان خود، مجادله میکنند و با انواع مکرها تلاش میکنند مردم را در جبهۀ مخالف پیامبران قرار دهند.
جریان های مذکور سه ضلع یک «مثلث قدرت» را ترسیم میکنند که در تقابل با وحی نمود مییابند و نمونههای آن را در عصر حاضر نیز شاهدیم. از این رو، به دلیل اهمیت این موضوع، معاونت پژوهشی دانشگاه علوم اسلامی رضوی بر آن شد تا چاپ کتاب تقابل مثلث قدرت با جریان وحی از دیدگاه قرآن کریم را در دستور کار خود قرار دهد. محمد شریفی، نویسندۀ کتاب کوشیده است شاخصه های این سه جریان را با رویکردی قرآنی بررسی کند و به حربههای هر یک در مقابله با جریان وحی اشاره نماید.
ملأ و قدرتهای سیاسی در مخالفت با پیامبران از دو شیوۀ کلی بهره میگیرند:
الف) واکنشهای گفتاری و روانی؛
ب) واکنشهای عملی.
این گروه ابتدا سعی میکنند با انواع بهانهها و عذرهای واهی و انتقادهای بیجا و تبلیغات سوء، رسولان الهی را در رسالت خود ناکام سازند و مردم را از آن ها دور نگه دارند. اگر این شیوه موفق نشود، به تهمت و افترا روی میآورند و سعی میکنند با انواع تهمتها به انبیا و یارانشان آنها را منزوی کنند. سرانجام، اگر این دو شیوه کارساز نبود، به عملی کردن انواع تهدیدهای خود یعنی تبعید و قتل و غیره متوسل میشوند.