کتاب بلا تار، پس از پایان pdf

"بلا تار، پس از پایان" اثر ژاک رانسیر، فیلسوف فرانسوی در این کتاب به بررسی درونمایه های کارهای بلا تار، فیلمساز مجارستانی پرداخته است. از جمله فیلم های بلاتار میتوان به "مدرسه بوداپست"، "بیگانه"، "نفرین" و "تانگوی شیطان"، "مکبث" اشاره نمود.

سینمای بلا تار در حکم انسانی است که به تدریج رنجورتر و ساکن تر می شود. سکوت آدم های فیلم های بلا تار خاستگاهی مشخص دارد. این سکوت نه در جهت روایت و نه در راستای فرم روایی است، بلکه وجود و جوهره ای تاریخی دارد. ژاک رانسیر، فیلسوف معاصر فرانسوی که شیفته ی ادبیات و سینما نیز هست، در این کتاب به سراغ بلا تار رفته.

برای او هم مسجل بوده که قرار نیست خواننده ی احتمالی این اثر سینمای بلا تار را با داده هایی کاملاً مشخص بشناساند. تنها ایده هایی از فیلم های او گرفته تا جهانی تازه بنا کند از نگاه این کارگردان به دنیای ما آدم ها.

به گفته ی مترجم کتاب، رانسیر در این اثر به دور از آثار مشابهی که در نگاهی تاریخ نگارانه سیر تحول سینمای فیلم سازی خاص را به بررسی می نشینند، با استناد به ایده های پراکنده از آثار بلا تار به قول سوزان سانتاگ، یکی از نجات دهندگان سینمای نوین نقبی می زند به هزارتوی اندیشه های سیاسی و جامعه شناختی و هستی شناختی این کارگردان مجارستانی، تا جهانی تازه بنا کند از نگاه این سینماگر به دنیای ما آدم ها. رانسیر در این جا با دنیای بلاتار سر و کار دارد نه با فیلمی خاص؛ دنیایی که در آن باران حاکم است، سوز باد و سرما را روی گونه ها می شود حس کرد، آدم ها متأثر از جامعه ای که در آن زندگی می کنند، منزوی اند و گوشه گیر و شاید بهت زده؛ دنیایی که در آن همه چیز رو به سوی سکون دارد و سکوت و فراموشی و خاموشی.

رانسیر در این تک نگاری کوچک، ضمنِ طرحِ دغدغه هایِ مشترک با دنیای سینماگر، به رهیافت خود درباره ی سینما به مثابهِ «هنرِ امرِ محسوس» می پردازد. این سینما کاری ندارد جز داستان پردازی؛ و «پس از پایان»، همان زمانی است که دیگر داستانی برای روایت کردن وجود ندارد، مگر داستانِ تکراریِ انتظارها و وعده های تحقق نیافته.