تاریخ ایران از 1360 تا 1380 و بررسی و تحلیل شکاف در جریان اسلامی

آنان‌ که‌ اندکی‌ با تحولات‌ سیاسی‌ سالهای‌ اخیر و روند جابجای‌ قدرت‌ سیاسی‌ کشور آشنا هستند به‌ خوبی‌ می‌دانند که‌ بخش‌ عمده‌ حاکمیت‌ یا بهتر بگوییم‌ تمام‌ حاکمیت‌ سیاسی‌ کشور متعلق‌ به‌دو جناح‌ سیاسی‌ عمده‌ است‌ و ناگزیر جابجایی‌ قدرت‌ به‌ حاکمیت‌ یکی‌ از این‌ دو جناح‌ منجر می‌شود.

یک‌ جناح‌ به‌ جناح‌ «راست‌» و دیگری‌ به‌ جناح‌ «چپ‌» معروف‌ است‌. برخی‌ جناح‌ «راست‌» راجناح‌ «محافظه‌ کار»، «اصولگرا» یا «سنتگرا» و برخی‌ دیگر جناح‌ چپ‌ را «اصلاح‌ طلب‌» یا «نوگرا»می‌خوانند. صرف‌ نظر از قضاوت‌ در مورد درستی‌ یا نادرستی‌ این‌ تقسیم‌ بندی‌ها و انتساب‌ این‌ واژه‌هابه‌ دو جناح‌ فوق‌ شناخت‌ نوع‌ نگرش‌ هر یک‌ از این‌ دو جناح‌ به‌ مسائل‌ سیاسی‌، اقتصادی‌، اجتماعی‌ وفرهنگی‌ نیازمند برگشت‌ به‌ گذشته‌ای‌ نه‌ چندان‌ دور است‌. مطالعه‌ تاریخ‌ انقلاب‌ اسلامی‌ و خصوصاًمطالعه‌ مقطع‌ تاریخی‌ پس‌ از خرداد ماه‌ سال‌ 1360 و عزل‌ اولین‌ رئیس‌ جمهور اسلامی‌ ایران‌ دورنمایی‌شفاف‌ و واضح‌ به‌ علاقمندان‌ مسائل‌ تاریخ‌ سیاسی‌ معاصر کشورمان‌ عرضه‌ خواهد داشت‌ تا با دقت‌بیشتری‌ به‌ تجزیه‌ و تحلیل‌ اوضاع‌ و شرایط‌ و مواضع‌ دو جناح‌ در گذشته‌ و حال‌ پرداخته‌، موارد تغییر درمواضع‌ یا میزان‌ پایبندی‌ هر یک‌ بر مواضع‌ گذشته‌ خویش‌ را به‌ روشنی‌ دریابند.

سال نشر :

1352

صفحات کتاب :

664

کنگره :

DSR1658‏‫‬‭/ش2ج5 1386

دیویی :

955/0840452

کتابشناسی ملی :

1097362

شابک :

978-600-90082-0-9