مجید نداف در کتاب 22 روز حماسه و ایثار در سنندج، به بررسی بحران آفرینی گروههای ضدانقلابی میپردازد که سنندج را اشغال کردند. او همچنین روند اشغال و آزادسازی شهر سنندج را مورد بررسی قرار داده است. این اشغال با تعرض مسلحانه به پادگان سنندج در فروردین سال ۱۳۵۸ آغاز شد و راهحلهای صلح طلبانه هم نتوانستند کاری از پیش ببرد. از این رو در سال ۱۳۵۹ عملیاتی برای آزادسازی سنندج طرحریزی و اجرا شد. درگیری خونین نظامی که میان عناصر مسلح تجزیه طلب و رزمندگان مدافع انقلاب اسلامی شکل گرفت و از تاریخ چهارم اردیبهشت سال ۱۳۵۹ تا بیست و ششم اردیبهشت ۱۳۵۹ ادامه پیدا کرد، موضوع اصلی مورد بحث در این کتاب است.
فرزند شیخ عثمان نقش بندی به نیابت از پدر حوزه فعالیتش را از مناطق اورامانات و مریوان تا داخل شهر سنندج وسعت داد و سعی کرد طیفی از صوفی مسلکان و سلطنت طلبان را حول محور حزبی به نام "آزادی خواه اسمی کردستان ایران" گرد آورد. این حزب در دوازده فروردین پنجاه و نه اعلام موجودیت کرد. همچنین تسویه حسابهای درونی حزب دموکرات که با هدف کوتاه کردن دست کمونیستهای محافظه کار ـ یعنی طیف طرف داران و وابستگان حزب توده که در رأس و بدنه حزب دموکرات کردستان بودند ـ صورت می گرفت تا آنجا پیش رفت که هم زمان با آزادسازی سنندج به انشعابی با نام “پیروان کنگره چهارم” انجامید. «حزب توده همواره از طرح عملکرد گروه های محارب در کردستان و رد یا تأیید صریح آن پرهیز می کرد و درحالی که آنان را نیروهای انقلابی و مترقی می خواند و مورد حمایت قرار می داد، آنان را مورد انتقاد نیز قرار می داد. در برخوردهای این حزب، حساب گروه های سلطنت طلب و مائوئیست ها جدا بود. حزب توده مرتب به افشای آنان و محکوم کردن صریح عملکردشان می پرداخت.