کتاب پدر معنوی حزب الله

معرفی کتاب پدر معنوی حزب الله

در کتاب پدر معنوی حزب الله خاطرات و تحلیل های سیدحسن نصرالله درباره ی آیت الله بهجت، پدر معنوی حزب الله لبنان را می خوانید. انقلاب اسلامی ایران که اوج تلاقی عرفان و حماسه بود محدود به مرزهای یاران نماند، و مبارزه و مقاومت در برابر طاغوت به خارج از محدوده جغرافیایی کشور هم رسید.

کیست که بتواند منکر موج معنویت و عشق به خدا در بین دلدادگان انقلاب در داخل و خارج از کشور شود؟در این میان نقش روحانیان را در تقویت مبارزات خارج از کشور نباید نادیده گرفت و آیت الله بهجت یکی از بزرگترین آن ها بود. در کتاب پدر معنوی حزب الله حاضر خاطرات سید حسن نصرالله، رهبر حزب الله لبنان و از پرورش یافتگان نور انقلاب، دربارهٔ حضرت آیت الله بهجت را می خوانید.

گزیده کتاب پدر معنوی حزب الله

بنده شخصاً بسیاری از چیزهایی که در مورد حضرت شیخ بهجت نوشته و جمع آوری شده بود را خواندم، ولی معتقدم آیت الله بهجت در واقع پدری معنوی بودند و ما نیز ایشان را پدری معنوی می دانستیم. این موضوع پس از رحلت امام خمینی تقویت شد. هنگامی که دیدیم رهبر و ولی امر ما یعنی حضرت آیت الله العظمی خامنه ای(دام ظله الشریف) وقتی برای زیارت به قم مشرف می شوند بسیار اصرار دارند با حضرت شیخ (قدس سره) دیدار کنند، توشه بگیرند، سؤال کنند، استفاده ببرند و از راه نمایی های او بهره ببرند، دیگر تکلیف ما به عنوان سربازان و پیروان آن رهبر مشخص بود. در نتیجه شاید پس از رحلت حضرت امام خمینی(قدس سره الشریف) این ابوت روحی و معنوی و ارتباط روحی قوی تر شد.

.... جناب سید شایعهٔ مشهوری دربارهٔ آیت الله بهجت (قدس سره) بود که ایشان به پیرمردها (تا چه رسد به جوان ها) مژده می دهند که دوران ظهور امام زمان (عجل الله تعالی فرجه الشریف) را درک خواهند کرد.

 ولی وقتی از خود ایشان در این باره سوال می شد ایشان انکار می کردند و مشخصا می گفتند که وظیفهٔ هر مومنی این است که منتظر ظهور باشد، چه جوان چه پیر. شما در این بارهٔ این موضوع یا مشخصا دربارهٔ خود این قضیه از حضرت آیت الله بهجت سوال کرده بودید؟ جواب ایشان چه بود؟

-می خواستم به همین هم اشاره کنم. در دیدارهای اولی که به خدمت حضرت آیت الله مشرف می شدیم برادرانمان از ایشان می پرسیدند: «به نظر شما ظهور نزدیک است؟ فرج مولانا صاحب الزمان نزدیک است؟» مثل همهٔ مومنین و شیعیان اهل بیت (علیهم السلام) این آرزوی ما و غایت الآمال است. حضرت آیت الله همیشه امیدواری می داد ولی وقت تعیین نمی کرد. این سیره، همان سیرهٔ اهل بیت علیهم السلام است. می گفت: «ان شاء الله فرج نزدیک باشد، رسیدن به آرزو نزدیک باشد، باید منتظر باشیم، باید کار کنیم.» ولی ما هیچ وقت، حتی یک بار، از ایشان نشنیدیم که وقتی را مشخص کنند. 

حتی تعیین وقت به صورت اجمالی و سربسته هم نداشتند. اینکه مثلا بگویند در کوتاه مدت، در همین نزدیکی ها. نه، ابدا حتی این را هم نداشتند. یک روز یک نفر آمد پیش من و ادعا کرد مطلبی را در این باره با گوش خودش از حضرت آیت الله شنیده است. من به حرف های این شخص اعتماد داشتم.

 خیلی تعجب کردم. البته داستان برای خیلی سال پیش است. گفت آیت الله بهجت فرموده اند: «ظهور امام (سلام الله علیه) در سال ۱۹۹۷ میلادی خواهد بود.» (البته آیت الله بهجت سال میلادی نگفته بود) این شخص سال را به میلادی تبدیل کرده و میلادی اش را به من گفت. پرسیدم: «مطمئنی؟ محال است که حضرت آیت الله بهجت برای ظهور وقت تعیین کنند. این خلاف سیرهٔ علماست، بر خلاف روایت هایی است که در نهی از تعیین وقت داریم.» گفت: «مطمئنم، خودم شنیده ام.»