گچبری یکی از رشته های وابسته به معماری سنتی ایرانی است که به عنوان یکی از آرایه های مهم در تمام دوره های تاریخی دارای اهمیت بوده و هنرمندان خلاق آن همیشه حرفی تازه برای آن داشته اند. در دورة سلجوقیان استفاده از گچبری در نماسازی ساختمان کم کم رواج یافت . در این دوره کتیبه های گچبری شده با خط کوفی و تزئینات گل و بوته همراه با نقوش اسلیمی ترکیبات زیبایی را به وجود آورده و زینت بخش بناهای این دوره شده اند. در این دوره از تکنیک برجسته و برهشته استفاده شده است و زمینه نقوش با رنگهای لاجوردی ، فیروزه ای ، زرد ، قرمز و قهوه ای رنگ آمیزی شده است. از نمونه های بارز این دوره در قزوین بنای مسجد حیدریه می باشد که دارای نمونه های زیبا و منحصر به فردی از گچبری این دوران با کتیبه های زیبای همراه با زمینة لاجوردی می باشد.
نظر دیگران //= $contentName ?>
عالی...