بارخدایا، سه خصلت است که مرا بازمی دارد تا به آستانت آیم و درخواستی کنم، و تنها یک خصلت است، که مرا وامی دارد که به درگهت آیم و دست خواهشم آرم. ) آن سه که بازم می دارد: تکلیف واجبی است که به آن فرمان داده ای، و من در گزاردن آن درنگ کردم، و حرامی است که بدان نهی کرده ای و من به سویش شتافتم، و نعمتی است که به من ارزانی داشتی و من در سپاس آن سستی ورزیدم. ) امّا آن خصلت که مرا برانگیزد که به آستانت روی آورم، و بسی درخواست کنم، فضل و کرم توست نسبت به کسی که با بارقه ای از امید روی به تو آرد؛ زیرا تمام احسانت بی آن که کسی بهایی دهد باشد، و همه نعمت هایت بی آن که کسی کاری کند بُوَد.
کتاب های مشابه
دعای دوازدهم امام سجاد (ع): دراقرار به گناه و خواستاری قبولی توبه