هرمنوتیک و تئاتر

آنچه انسان را اشرف مخلوقات می سازد، توانایی های او و به طور مشخص دو توانایی عمده اش یعنی قدرت تکلّم (زبان) و قدرت تفهّم (عقل) است. توانایی های دیگر بشر، متأثر از این دو قدرت جادویی و وصف ناپذیر است. این دو ویژگی به آدمی هویت انسانی می دهد و او را بر آن می دارد که خود و جهان پیرامونش را بشناسد و بشناساند، و تا چنین نشود، انسان جز تکه ای گوشت و استخوان نیست. با قدرت تکلّم و تفهّم، حیات اجتماعی و فردی انسان ها شکل می گیرد. انسان به وسیله زبان با هم نوعانش ارتباط برقرار می کند و هدف از این ارتباط، چیزی جز رساندن منظور پیام خود و گرفتن منظور پیام از طرف مقابل نیست. گاهی این منظور، صرفاً در قالب قراردادهای زبانی قابل انتقال نیست و نیازمند «به فهم درآوردن» است.