کتاب مبانی کارگردانی تئاتر اثر الکساندر دین و لارنس کارا با ترجمه ی مسعود اوحدی به رشته تحریر درآمده و در انتشارات سروش منتشر و در دسترس علاقه مندان به کتاب های هنری قرار گرفته است. کتاب مبانی کارگردانی تئاتر همه آنچه را که لازم است یک مخاطب و یا یک هنرجو در رابطه با «کارگردانی تئاتر» بیاموزد را ارائه داده است.
همان گونه که درام نویسی هنر است. اجرا یا بازی دراماتیک هم اثری هنری است. پیش از آن که بتوانیم درکی اساسی از بازی دراماتیک داشته باشیم. لازم است اهداف و اصول بنیادین هنر را مورد تجزیه و تحلیل قرار دهیم و سپس آن ها را به تئاتر القا کنیم. هنر در مفهوم گسترده، تعبیر انسان از زندگی است. البته زمانی که برای همه تشخیص دادنی و درک شدنی باشد. منظور از این تعریف آن است که نقاشی، موسیقی و مجسمه سازی، معماری و درام همه بیان ایده های انسان و به نوبه ی خود، محصول تصاویر فراخوانده از ذهن اند. این تصاویر، فراخوانده اند زیرا خالق آن ها از تصاویر تجربهی گذشته، از اشکال به خاطر آمده از زندگی استفاده می کند و از طریق آن ها شیء یا موضوعی می آفریند که حاصل تخیل خود اوست ولی آن به طور اساسی چیزی نیست جز خود زندگی. هدف هنر برانگیختن عواطف است. تابلوی نقاشی بزرگی مثل مادونای سیستین یا بنایی همچون تاج محل، عواطف بیننده را بر می انگیزد. سمفونی پنجم بتهوون و تریستان و ایزولد اثر واگنر با شنونده همین کار را می کند.
کتاب پیش رو، همه آنچه را که لازم است یک مخاطب و یا یک هنرجو در رابطه با «کارگردانی تئاتر» بیاموزد را ارائه داده و در واقعیت می توان گفت؛ کتاب مبانی کارگردانی تئاتر را به عنوان یک کتاب مرجع و راهنما به شمار آورد و از آن بهره جست.
نسخه الکترونیک کتاب مبانی کارگردانی تئاتر را می توانید از طریق نرم افزار فراکتاب دانلود کنید و سپس در کتابخوان فراکتاب آن را مورد مطالعه قرار دهید.
بنیاد آموزه ها و باورهای الکساندر دین و لارنس کارا در مورد کارگردانی تئاتر، بر ارائه ی اصول و مبانی مشخصاً انضباطی است که پشتوانه ی علمی و عملی کارگردانان تئاتر، اعم از نوپا یا با تجربه در هر یک از فرم های نمایشی است، بی آن که سهم خلاقه کارگردان را محدود کند جهت گزینی ایده های دین و کارا عمدتاً متوجه میزانسن در تئاتر پیش صحنه ای است. این استادان معتقد به فرایند تحلیل گام به گام اند که به منزله ی یک روش کارآمد آموزشی در کارگردانی تئاتر عمل می کند. از نظر دین و کارا نگرش ما به درام باید نگرش به هنر باشد و همه ی هنرها مستلزم انضباط اند: مفهوم، تکنیک (فن) و اصول جاری در همه ی هنرها و نیز حالت (یا حال و هوای) همگی در چگونگی آفرینش هنر توسط کارگردان و درک و تلذذ تماشاگر از هنر نمایش کارساز خواهند بود. در این راه، با فهمیدن پنج اصل مهم، یعنی: ترکیب بندی، حرکت، تصویرسازی، ریتم و درام پردازی پانتومیمی، می توان به این مقصود نایل شد.
کتاب مبانی کارگردانی تئاتر در پنج بخش و پانزده فصل به نگارش درآمده و به بررسی و تحلیل عناوین و موضوعاتی نظیر؛ «نقش کارگردان، بازیگر، نیاز به تکنیک (فن)، بدن صدا و نقش، پنج اصل کارگردانی تئاتر، رسانه های کارگردان، ترکیب بندی، تصویر سازی، حرکت، ریتم (آهنگ)، درام پردازی پانتومیمی، شیوه اجرا در صحنه های مرکزی (میدانگاهی)، اجرا در صحنه های مرکزی، روال تولید، آزمون و گزینش بازیگران، اجرای تمرین ها، کارگردانی نمایش» و غیره می پردازد.
در تمامی تاریخ تولید نمایش، نزدیک ترین همتای کارگردان را در کورکوس (choregus) می یاییم و کورگوس مربی کُر با گروه همسرایان در درام یونانی است. کار کورگوس نه تنها شامل آموزش تکنیک های حرکات موزون به هر یک از بازیگران و به کمال رساندن همگاهی حرکات بود، بلکه تغییر موضوع استروف (strophe) و ضد استروف از لحاظ مواضع، حرکت و ریشم را نیز دربر می گرفت. کورگوس ابیات شعر جنگ را چنان عرضه می کرد که حالت و حسن صحنه ی جنگ را القا کنند و برای اشعار مصبیت سرایی، طرحی در قالب حرکات موزون ابداع می کرد که احساس اندوه را در ده هزار تماشاگر نمایش برانگیزد، حتی اگر این تماشاگران تمامی واژه های آوازی را که گروه همسرایان به هنگام حرکت موزون سر می دادند، نمی شنیدند. کورگوس می بایست حرکات تعبیر گرانه را آن چنان با کلام گویشی منطبق می ساخت که کلام، علاوه بر تقویت و شفاف شدن، اشاره ای تلویحی بر کیفیت، حال و هوای خاصی هم می داشت و این کیفیت به تماشاگر منتقل می شد. با درکی که امروز از واژه ی کورگوس داریم، کورگوس همان کارگردان نمایش بود.
آنچه برای بازیگران مسخنگوی اصلی انجام می شد کاملا مشخص نیست. در این مورد، به جز برای مربیگری گفتار خالص، به احتمال کار چندانی صورت نمی گرفت. بعضی قراردادها با گذشت زمان شکل گرفت و این قراردادها برای بازیگران و تماشاگران آشنا بودند: شاهان و شاهزادگان از دروازه ی بزرگ basileus وسط وارد می شدند و در آن موضع مؤکد باقی می ماندند: شخصیت های کم اهمیت تر از ورودی های سمت عقب وارد می شدند و فاصله ی خود را از بازیگران اصلی حفظ می کردند. ساکت ها از ورودی های پهلویی می آمدند و بیشتر در کنار آن ها می ماندند. با توجه به بودن هر بار سه یا چهار گوینده در صحنه، مسئله ی بازی گروهی (آنسامبل) وجود نداشت. به علاوه، آکوستیک و خطوط دید، آزادی چندانی به مواضع (بازیگران) نمی داد و ماسک و چکمه های بلند باشنه کلفت (کوتورنوس) هم فرصتی برای حرکت باقی نمی گذاشت. معمولاً اجراهای بازیگران اصلی، دکلمه ها و از برخوانی های ایستا بود.. .
کتاب مبانی کارگردانی تئاتر به صورت الکترونیکی در فراکتاب جهت دانلود موجود می باشد. پس از خریداری و دانلود از طریق نرم افزار فراکتاب می توانید آن را در کتابخوان فراکتاب مورد مطالعه قرار دهید.
الکساندر دین ساکن ایندیانا و فارغ التحصیل دانشگاه ایندیانا در بلومینگتون است. دین نویسنده مجموعه رمان های معمار است که زندگی یک معمار خارج از کشور را روایت می کند که نسبت به دنیای مدرن بی علاقه است. الکساندر دین در سال 1893 متولد و در سال 1939 به خانه ی ابدیش پر گشود.
لارنس کارا استاد نمایشنامه آمریکایی در دانشگاه کارنگی ملون در پیتسبورگ، پنسیلوانیا، ایالات متحده بود. او کارگردان تئاتر و تلویزیون و همچنین مربی صدها بازیگر و کارگردان بود.
لارنس کارا در سال 1909 متولد و ایتالیایی می باشد و در 30 مارس 2006 (سن 97 سال)، پیتسبورگ، پنسیلوانیا، ایالات متحده در گذشت.
کتاب ها: کنترل ها در کارگردانی بازی: انواع و سبک های نمایشنامه
مشخصات کتاب مبانی کارگردانی تئاتر در جدول زیر آورده شده است:
مشخصات | |
ناشر: | سروش |
نویسنده: | الکساندر دین، لارنس کارا |
مترجم: | مسعود اوحدی |
تعداد صفحه: | 512 |
موضوع: | تئاتر و سینما |
قالب: | الکترونیک |