کتاب نقد شناسی و مقالات نقد pdf

نقد در لغت به معنای «سره کردن، جدا کردن پول خوب از بد، ظاهر ساختن عیوب یا محاسن کلام» است. از دیرباز تا کنون هر یک از علمای فن، برای نقد تعریفی ارائه کرده اند. از دیدگاه میرزا حسین واعظ کاشفی صاحب بدایع الافکار «علم نقد عبارت است از معرفت معایب شعری. نقد در لغت، برگزیدن باشد و بیرون آوردن درهم سره از میان دراهم ناسره و در اصطلاح، عبارت است از علمی که بدان جید شعر از ردّی آن متمایز گردد . . . این جا نیز صاحب این علم به طبع وقّاد، سخن پاکیزه و بی عیب از میان سخنان ناشایست و معیوب التقاط نماید.» و خواجه نصیرالدین طوسی «علم تعریف معایب و خلل های آن را» نقد گوید. یکی از محققان معاصر، نقد جدید را به معنای «از هم گسیختن روابط معنایی و لفظی بین کلمات و ایجاد روابط دیگر» می داند که باعث می شود متن «از حالت انجماد و تشکّل خارج و سیال و ذوب شود و بار دیگر دوباره شکل بگیرد.» این شکل دگرگونه «ممکن است با فهم اول، یعنی تشکلی که نویسنده ایجاد کرده است متفاوت باشد.