کتاب درام و دردسر اثری است از نعمتالله سعیدی که به تحلیل معرفتی بر مجموعه پایتخت (فصول 1 تا 6) بر اساس مبانی زیباییشناسی دینی میپردازد.
پایتخت، یک مجموعهٔ تلویزیونی ایرانی در سبک طنز به کارگردانی سیروس مقدم و تهیهکنندگی الهام غفوری است که در شش فصل از شبکه یک صدا و سیما پخش شده است.
تلفیق هنر و زندگی را در سرتاسر زندگی ایرانیها می توان به وضوح مشاهده کرد. خدمات متقابل هنر و دین را میتوان بینهایت دانست و در این بین در سریال جذاب پایتخت در قابل داستان درام و دردسر می توان مبانی زیباییشناسی دینی را مشاهده کرد.
بهترین موقعیت معرفی و دیدن شخصیتها وقتهایی است که دو مؤلفۀ زمان و مکان پُررنگ، و ماجراها جدیتر میشوند. مثلاً شخصیت هما را باید در دل شعارهای شبهفمینیستی معاصر و در تناسب یا تضاد با آنها دید. زن سنتیِ خانهدارِ شوهردوست و شهرستانی و تازهدانشگاهقبولشدهای که حتی اضافهوزن ظاهریاش، آنهم مخصوصاً وقتی که عضو شورای شهر میشود، خیلی از ادعاهای فمینیستی را به چالش میکشد؛ تنها شخصیت اصلی این سریال که اتفاقاً خودش مستقیماً بهندرت مخاطب را میخنداند.
آلزایمرداشتن و تکیهکلامهای باباپنجعلی در پایتختهای1 و 2 هم بیشتر جنبۀ طنز دارند؛ اما در پایتخت۳ و ۴، گاهی با نیمچهعارفی طرف میشویم که بهجای آلزایمر و فراموشی، مراتبی از مقام بقای بعد از فنا را بروز میدهد! در این سکانسها جملات کوتاه باباپنجعلی، بیشتر به توصیههای ارشادی و طریقتی یک عارف شبیه میشود؛ عارفی که در نهایت حتی جسم و اعضای بدنش نیز حکایت از مقام فنا دارد. مخصوصاً وقتی که حتی لوزالمعدهاش را هم برای پیوند اعضا بخشیدهاند!