کتاب علیه توسعه pdf رایگان
زیر پوست پیونگ یانگ چه می‌گذرد؟
معرفی کتاب علیه توسعه
کتاب علیه توسعه نوشته دنیل تودور و جیمز پی یرسون توسط محمدحسین باقی ترجمه شده است.
نویسندگان در این کتاب، بدون اینکه به نظریه پردازی های معمول روی آورند مستقیم سراغ اصل مطلب رفته اند. آن ها با مطالعۀ بسیاری از اسناد و کتاب ها، مصاحبه با بسیاری از فراریان کره شمالی ازجمله مقام های ارشد این کشور موفق شدند با قلم خود به عمق جامعه کره شمالی رسوخ کنند و ناگفته هایی از اقتصاد، سیاست، نظام قضایی، پشت پردۀ قدرت و بسیاری اطلاعات دیگر در این کشور را به تصویر بکشند.
می توانم به جرأت بگویم اطلاعاتی که نویسندگان در کتاب علیه توسعه آورده اند در کمتر کتابی وجود دارد. با مطالعۀ این کتاب، نظر خواننده دربارۀ کره شمالی و تحولات آن بی تردید عوض خواهد شد.
زبان کتاب علیه توسعه ژورنالیستی، ساده و روان است. در این کتاب حتی به عادات، اخلاق، آداب ورسوم اجتماعی مردم و نحوۀ گذران اوقات فراغتشان نیز اشاره شده است.
مطالعۀ کتاب علیه توسعه نه تنها نگاه خوانندۀ کنجکاو را به کره شمالی تغییر می دهد، بلکه بی تردید افق جدیدی پیش روی وی می گشاید.
کره شمالی یکی از اسرارآمیزترین کشورهای کمونیستی در جهان
کره شمالی یکی از اسرارآمیزترین کشورهای کمونیستی در جهان است. آن طور که در رسانه ها گفته می شود، نه اطلاعاتی از بیرون به داخل این کشور وارد می شود و نه اطلاعاتی خارج می شود. اما سوال مهمی در مورد کره شمالی وجود دارد.
کشوری با این وضعیت، چطور می تواند اقتصادش را اداره کند؟ معیشت مردم با چه مکانیزم هایی تامین می شود؟ اساسا کسب وکاری در این کشور وجود دارد؟ و اینکه در نهایت چه درس هایی از کر ه شمالی می توان گرفت؟
کتاب علیه توسعه سعی می کند به همین سوالات پاسخ دهد. به طوریکه در فصل اول با نهایت دقت و موشکافی اقتصاد کره شمالی را برای مخاطب معنا می کند. جالب است اطلاعات این کتاب مشخص می سازد اقتصاد کره شمالی در بعضی بخش های محدود به سمت بازار پیش می رود.
بخشی از متن کتاب علیه توسعه
کامپیوترها
کلیش های است اگر بگوییم کره جنوبی یکی از کشورهایی است که بیشترین کابل کشی ها را در سیاره زمین دارد و کره شمالی یکی از کشورهایی است که کمترین کابل کشی ها را دارد. همچنین درست است که تعداد بسیار بسیار معدودی از کره شمالی ها دسترسی به اینترنت دارند.
آن هایی هم که به اینترنت دسترسی دارند خانواده هایی از نخبگان حکومتی اند، حتی آن ها هم تمایل به استفاده از آدرس های ایمیل یاهو دارند تا آدرس های رسمی دولتی.( 20 ) با در نظر گرفتن اینکه دولت کنترل اطلاعات را به منزلۀ ابزاری اساسی برای انحصار قدرت می نگرد و البته تلویزیون کره جنوبی و یو.اس .بی ها در حال شکستن این انحصارند بعید است که محرومیت اینترنتی کره شمالی، با وجود شایعات دائم برخلافِ آنچه در اوایل دهۀ 2010 شروع شد، به این زودی ها اصلاح شود.
