کتاب تاریخ ایران کیمبریج (جلد چهارم) نوشتۀ عبدالحسین زرینکوب و جمعی از نویسندگان و حاصل گردآوری ر.ن.فرای و ترجمۀ حسن انوشه است که توسط انتشارات امیرکبیر منتشر شده است. این اثر، کتابی جامع در باب تاریخ ایرانزمین است. جلد چهارم از مجموعۀ هفت جلدی «تاریخ ایران» پژوهش دانشگاه کمبریج به بررسی تاریخ ایران از فروپاشی دولت ساسانی و ظهور اسلام تا برآمدن سلجوقیان اختصاص دارد. این جلد نیز همانند مجلدات دیگر به اهتمام گروهی از تاریخ پژوهان، ذیل بیست بخش تدوین شده است.
مجموعۀ هفتگانۀ تاریخ ایران کمبریج که هر یک مستقل، به بررسی دورههای خاصی از تاریخ ایران پرداخته است، بیگمان مفصلترین، جامعترین و در عین حال معتبرترین متونی است که تاکنون دربارۀ تاریخ ایران نوشته شده است. این کتب تنها به تاریخ سیاسی و تحلیل رویدادها بسنده نکردهاند؛ بلکه به بررسی زمینههای گوناگون دیگری نیز پرداختهاند؛ از جمله علوم، فلسفه، کلام، هنر، ادبیات و زندگی بزرگان علم و ادب. ویژگی مهم این مجموعه را نو بودن مطالب هر بخش دانستهاند؛ چرا که نتیجۀ آخرین پژوهشهای نویسندگان در آنها جاری است. در تدوین آثار مورد نظر، شمار بسیاری از استادان بزرگ ایرانی و ایرانشناسان همکاری داشتهاند.
از شرفالدوله دو پسر باقی بماند، و هر دوی آنها آنقدر جوان بودند که امکان جانشینی پدر برایشان نبود. از این رو امیرالامرایی را به بهاءالدوله، پسر سوم عضدالدوله که در این هنگام هفده سال داشت دادند. اما وی نتوانست بیدرنگ تمامیمیراث خویش را متصرف شود، زیرا صمصامالدوله که اندکی پیش از مرگ شرفالدوله و هم به فرمان وی از یک چشم نابینا شده بود، از بند گریخت و بر فارس و کرمان و خوزستان استیلا یافت. در این هنگام فخرالدوله که در ری اقامت داشت، دریافت که زمان مناسب برای دست به کار شدن فرا رسیده است.