کتاب همسفر حسین (ع) نوشته ابراهیم خانی توسط دفتر نشر معارف منتشر شده است. غرض اصلی این کتاب، تحلیل سفر معنوی و سلوکی است که اهل روضه ها در متن مجالس روضه های سیدالشهدا(ع) آغاز می کنند و به مرور تمامی زندگی آن ها را در بر می گیرد. از این منظر روضه ها صرفاً مجالسی در حاشیۀ زندگی ما نیستند، بلکه نوشیدن مدام از شراب شور و شعور این مجالس، مخاطبانش را وارد سلوک و سفری معنوی می کند که به مرور تمام ابعاد حیات فردی و اجتماعی آن ها را در بر می گیرد.

برای تشریح تفصیلی این مدعا، مطالب کتاب در پنج فصل تنظیم شده است. در فصل اول کتاب همسفر حسین (ع) با عنوان «ره توشه» تلاش شده تا با زبانی ساده و روان، توضیحاتی درمورد معنای سفر معنوی از منظر عرفان اسلامی و مراحل چهارگانۀ آن ارائه شود؛ مراحلی که از آن با تعبیر «اسفار اربعه » به معنای «سفرهای چهارگانه » یاد می شود.

در این فصل خواننده با چیستی و چرایی هریک از مقاطع چهارگانۀ یک سفر معنوی و برخی از لوازم آن از منظر عرفان اسلامی و آیات و روایات آشنایی پیدا می کند. در ادامه تلاش شده تا بر اساس همین الگوی سفرهای چهارگانه در عرفان اسلامی، سفر معنوی اهل روضه های حضرت سید الشهدا(ع) با دقّت بررسی و تحلیل شود. ازاین رو چهار فصل بعدی کتاب همسفر حسین (ع)، هرکدام به یک سفر از این اسفار اربعۀ سلوک عاشورایی اختصاص یافته تا ابعاد معرفتی، تاریخی، فردی و اجتماعی سلوک اهل روضه ها به دقت و با تفکیک در هر سفر بررسی شود.

روشن است که این الگو، قالبی نوین برای بررسی و تحلیل مجالس روضه و پیامدهای فردی و اجتماعی آن است و امیدواریم ظرفیّت های عرفان اسلامی در تحلیل مباحث سلوکی، همچون خادمی بر درگاه روضه های حضرت سیدالشهدا(ع) مجال فهم بیشتر و بهتر حقایق بلند و بی نظیر آن را فراهم آورد.

گزیده کتاب همسفر حسین (ع)

از عجایب سلوک عاشورایی هویّت جمعی آن است. معمولاً سلوک، هویّتی فردی دارد و هر سالک در عمق حالات قلبی خود، بدون اینکه دیگران از حال او باخبر باشند، منازل را طی می کند. در اکثر اوقات از آن همه شور و حرارت سلوک و مخاطرات و عجایب آن، که قلب سالک در امواج سهمگین آن غوطه ور است، اطرافیان کمتر خبردار می شوند و شاید حتّی او را انسانی ساکن و ایستا تصوّر نمایند. به همین دلیل فردگرایی و عُزلت نشینی یکی از آفات و آسیب های بسیاری از مکاتب سلوکی است.

امّا در این میان، حرارت سلوک عاشورایی در عین اینکه تا عمق قلوب سالکین خود را زیرورو می کند، کاملاً نمود و ظهور اجتماعی دارد تا آنجا که اصلی ترین نیروی محرّکۀ اجتماعی تاریخ تشیّع، همین حرارت قلوب عاشوراییان است و با همین محرّم و صفر است که حیات اجتماعی اسلام زنده مانده است.

صفحات کتاب :

203

کنگره :

BP260/3

دیویی :

297/746

کتابشناسی ملی :

8420667

شابک :

978-600-441-378-7

سال نشر :

1400