کتاب چرا عزاداری؟ نوشته مهدی عدالتیان میباشد و در انتشارات خانه پژوهش به چاپ رسیده است. چرا عزاداری کنیم؟ فلسفه تشکیل مجالس روضه و سینهزنی چیست؟ با وجود این همه کمبود و نابسامانی در جامعه، هزینههای هنگفت و امکانات گسترده برای عزاداری چه توجیهی دارد؟ از قدیمالایام به ما میگفتن که در جلسات عزاداری شرکت کنیم، در مجالس روضه، در جلسات سینهزنی و زنجیرزنی.
واقعا چرا باید در این جلسات حضور پیدا کنیم؟ اصلا امام حسین چه ویژگی دارند که فقط برای ایشان اینقدر عزاداری معنا پیدا کرده است؟ و برای ائمه دیگر اینقدر درباره عزاداری تأکید و توصیه نشده است؟ نمادهایی که امروزه به عنوان عزاداری مشاهده میکنیم، آیا در زمان ائمه هم بوده است؟ عبارت این حسین کیست که عالم همه دیوانهی اوست یعنی چه؟ و سوالات بسیار زیادی که گاهأ به عنوان شبهه در فضاهای مجازی منتشر میشود و بیشتر در دل انسان شک را بیشتر میکند. شک میتواند خوب و مفید هم باشد، ولی به شرطی که در این شک باقی نمانیم. کتاب چرا عزاداری؟، پاسخگوی کسی است که میخواهد درباره فلسفه و حکمت سوگواریها، سینهزنیها و اشک ریختنها بیشتر بداند...
همانگونه که جسم انسان برای سلامتی و رشد به تغذیه و استفاده از غذاها و میوههای سالم نیاز دارد، روح انسان هم برای حفظ ارزشها و صفات مثبت و نیز تقویت آنها نیازمند تغذیه است. غذای روح انسان سخنان حکیمانه و برگرفته از آیات نورانی قرآن و فرمایش معصومین است. همانگونه که با آب دادن به گلها طراوت و شادابی آنها را حفظ میکنیم، با تذکرات مفید و سازنده باید شادابی روحی خود را حفظ کنیم و انگیزهی انجام دادن خوبیها را در خود تقویت نماییم.
مجالس عزاداری از بهترین موقعیتها برای این تذکرات است؛ به همین سبب پیامبر اکرم (ص) مجالس تذکر و موعظه را به باغی پر درخت و سرسبز تشبیه فرمودند که با گردش در آن علاوه بر کسب نشاط و شادابی میتوان از میوههای گوناگون آن بهرمند شد.