کتاب احلی من المثل به نویسندگی سیدعلیاصغر علوی است و توسط دانشگاه امام صادق(ع) منتشر شده است.
با نگاهی به گفتوگوهای روزمره،اهمیت اصطلاحات و تعابیر و در مواردی که وجهشان «ضر بالمثلها» بهتر فهمیده میشود؛ خصوصا بهتر از یک استدلال عمل میکند و در محور سخن به عنوان یک دلیل محکم، جا خوش میکند و به اتکای خودش به یک رفتار مُهر تأییدمیزند.
به تعبیر استاد شهید مطهری «گاهی یک تک مصراع ضررش برای یک ملت صدبار از وبا و طاعون بیشتر است.» با مَثَلهای بیشتری نثر را در فرهنگ سازی میتوان داشت که ما از آن غافلیم؛ وقتی برخی استدلال های ما هم مبتنی بر یک مَثَل است.
دقیقا نفهمیدیم و کسی هم به درستی نمیداند این مثلهای رایجی که امروز در زبانها افتاده محصول کدام عاشوراست؟ از سال 61 هجری شروع شده یا اینکه هرکدام برای عاشورای سالی بوده است؟ هرچه هست هنوز کهنه نشده و تازهتر از دیروز نُقل مجالس ماست، چرا که عاشورا هر سال و هر ماه وهر روز در تکرار است، آن چنان که خورشید و ماه در جریان همیشگی هستند.