کتاب بیرون از متن نوشته علی اصغر همتیان می باشد و کانون اندیشه جوان آن را منتشر کرده است. برنامه رسمی حوزه علمیه، همه نیازهای صنفی طلاب را تأمین نمیکند و لازم است یک طلبه برای رشد بیشتر، فراتر از برنامههای رسمی رود. شکوفایی شخصیت طلاب، در گرو خودسازی صنفی آنان است؛ برای این منظور نباید منتظر برنامه رسمی حوزه ماند بلکه باید از توان و زمان خود به خوبی استفاده کرد و با برنامه ریزی، اهتمام و جدیت از خود یک طلبه کارآمد و موثر ساخت.
علومی که در سال های آغازین حوزه آموزش داده می شود بیشتر علومی کاربردی است که برای علوم بعدی مقدمه و ابزار محسوب می شود. صرف، نحو، بلاغت، لغت، منطق و اصول از این علوم ابزاری و کاربردی هستند. تحصیل این علوم دو مرحله دارد. مرحله نخست مرحلۀ فراگیری و آموختن کلیات، و مرحلۀ دوم مرحلۀ کاربرد و تطبیق. در مرحلۀ نخست قواعد آن علم توسط استاد به کمک متن آموزشی ارائه می گردد و هدف نهایی از آن فهم این قواعد کلی است. مرحلۀ دوم مرحلۀ تطبیق و کاربرد است؛ در این مرحله بیشترین فعالیت بر دوش طلبه است؛ زیرا فهم قاعده الزاما به معنای قدرت کاربرد و تطبیق آن نیست؛ یعنی پس از درک کامل قاعده، باید آن را تمرین کرد و در مصادیقش به کار گرفت. این مهارت، چیزی علاوه بر حفظ قواعد کلی است. نظیر اینکه فهم کامل قواعد شنا و رانندگی و کسب نمرۀ قبولی در آزمون تئوری، به معنای فراگیری شنا و رانندگی نیست؛ فراگیری مهارت شنا و رانندگی علاوه بر آن، تمرین و تسلط عملی و کاربردی نیاز دارد. بنابراین شایسته است برای موفقیت در فراگیری این علوم، به تمرین، تطبیق و کاربرد نیز اهمیت داده شود و برای این منظور از کارگاه های آموزشی و کتاب های تمرینی با نظر و مشورت اساتید بهره گیری شود.