کتاب سایکو سینما اولین کتاب سینمایی ایران با موضوع روانشناسی است. در این کتاب علاوه بر پرداختن به علم روانشناسی و اختلالات روانی شایع در میان جوامع، به تعاریف و کاربردهای تاریخی، هنری و علمی سینمای روانشناسانه که در آن فیلمساز به طور مستقیم یا غیرمستقیم به اختلالات روانی شخصیت فیلم اشاره کرده، پرداخته شده و 250 اثر نفیس سینمای روانشناسانه جهان با ذکر عوامل و نوع بیماری مستتر در فیلم را بر میشمارد. و در انتهای کتاب، مقاله علمی-تحلیلی با موضوع تاثیر سینما بر کاهش بیماری افسردگی برای شما گنجانده شده است.
مطالعه این کتاب علاوه بر جذابیت هنری برای اکثر خانوادهها جنبه پیشگیرانه و حتی درمانی و آموزشی نیز داشته و شما را با زوایای پیدا و پنهان اختلالات روانی از نگاه سینمایی آشنا میکند.
ارتباط میان سینما و روانکاوی چندگانه است. سینما گاه تصویری از اختلالهای روانی، رواندرمانی و روانکاوی نشان داده است. گاه پیچیدگیها یا نابسامانیهای روانی، منطق شکلگیری روایتهای سینمایی بودهاند. برای نمونه، روایت داستان براساس منطق خواب یا گسیختگی روان، یکی از شیوههای محبوب روایت در سینما و ادبیات است. رویکردهایی بر مبنای از هم گسیختگی، سیالیت ذهن، جا به جایی عناصر و درهم ریختن منطق زمان و مکان و نسبهای دنیای بیداری از فیلم کوتاه سگ اندلسی لوییس بونوئل تا بسیار از آثار دیوید لینچ (بزرگراه گمشده، جاده مال هالند، اینلند امپایر و...) و در فیلمهای همچون چشمانت را باز کن (الخاندرو آمنا بار)، بمان (مارک فورستر)، نردبان جیکوب (آدرین لین) و... به چشم میخورد.
جز خود سینما، تحلیل و نقد سینمایی نیز گاه آمیخته با مفاهیم روانکاوی است و از مفاهیم و پدیدههایی به ظاهر نامربوط با مقوله روان، تعبیرهایی روانکاوانه به دست داده است فروید قصههای اسطورهای ادیب شهریار سوفوکل و هملت شکسپیر را منظر روان کاوی بازخوانی کرد و درگذر زمان، بازخوانی مجدد نگرههای فروید و تعمیق و تعمیم آنها، مستقیم یا غیرمستقیم، به تحلیل سینما معطوف شد. از این جمله است رویکرد فلسفی و گاه روانکاوانه کسانی مثل ژیل دولوز و رولان بارت سینما و تأثیر اندیشه ژاک لاکان برکسانی همچون اسلاوی ژیژک و دیگر اندیشمندان مکتب روانکاوی اسلوونی که رویکرد روان کاوانه به سینما به منزلتی انکار ناپذیر رساندهاند.