کتاب عرصه ی سینما وسترن اثر گابریل لوچی و ترجمهی ابراهیم سلیمانی راد است. این کتاب توسط انتشارات افراز منتشر شده است. قهرمان فیلم وسترن در گرداگرد تمامیت فردی خود و بطور روان شناسانه بیشتر شخصیتی کاملاً پیچیده و در مواردی فردی آرام، را برای فتح و یا دفاع از داشته های مفید خود- طلا، خانه و زمین- ترسیم شده و بی تردید ثمرۀ آن در یک مسیر ناهموار همراه با صدمه شخصی و اغلب تراژیک و با پایانی تلخ به سرانجام می رسد.
در اجتماعی که هنوز تحت شرایط و قوانین نانوشته و مشخصاً بیواسطه توسط هرج و مرج و خشونت رواج یافته، بسیار موانع در برابر انسان پدید میآید چنانچه پیش از سرخپوستان، شیادان و فریب کارانی به واسطه زور درصدد تسخیر و بدست آوردن قدرت، حیله ای را در سر میپرورانیدن و امّا در این کشاکش ماهیت بی واسطه خود را سرانجام در پیوند زدن با بازگشت به طبیعت پیشین خود، یافت می کردند.
در پیرامون چنین عناصری سینمای وسترن روایتگر مجموعه داستان های ست اغلب در فضاهای عظیم و پهناور همراه با تصاویر تأثیرگذار بصری و با تشکر و قدردانی از قدرت فنی تکنی کالر در خلق و استفاده آن بر روی پرده های عریض پانوراما و نوآوری های سازش یافته در پیشرفت تکنولوژی، عرصه این ژانر را در حقیقت دست یافتنی و جلوه گر ساخته است.
فیلم سازی بی درنگ و غیرقابل پیش بینی، صریح و تیزبین، با آثاری غیرقابل نقد و در عین حال متفکرانه، قابل هضم و بی مانند؛ این ها تعاریفی ست برگرفته از کتاب معروف "فیلم های زندگانی من" نوشته ای به قلم کارگردان متفکر موج نو فرانسوا تروفو، در مَدح و ستایش آثار درخشان ساموئل فولر که بواقع تحسین و ارادت خود را به این کارگردان مستقل امریکائی ابراز می دارد.
فولر ژورنالیست و داستان نویس خلاق جوان، در ابتدا و با ورودش به هالیوود دست به ساخت اولین فیلم خود در ژانر وسترن به نام من به جسی جیمز شلیک کردم در سال1949، در ارائه و ساخت نماهای بسته و کلوزاپ های دقیق و طراحی شده از چهره بازیگرانش مورد توجه و تحسین همگان قرار گرفت.