کتاب آئین بهائی و آرمان های ادیان نوشته رضا حقیقت توسط انتشارات گوی منتشر شده است. چندسال پیش، مناظراتی مکتوب میان نویسندهای بهایی به نام فاران دوستی و دوتن از کاربران سایت بهاییپژوهی با نامهای کاربری حبیبالله و فرید صورت گرفت. طی این مناظرات، مباحث جالب و گوناگونی در زمینه ی تعالیم، باورها، احکام و تاریخ بهاییت مطرح گردید و هریک از طرفین بنابر اقتضای روش مناظره کوشیدند تا مطالب خود را در چهارچوبی محکم و مدلّل ارائه کنند.
کتاب آئین بهائی و آرمان های ادیان، دربردارنده مباحث مطرح شده در این مناظرات است که با رعایت امانت و اندکی ویرایش به چاپ رسیده است. مطالب در دو فصل کلّی با عناوین «آیین بهایی و آرمانهای ادیان» و «آیین بهایی و تکاپوی تبلیغی» تنظیم و تحریر شده است.
دکتر سید محمّدکاظم احمدی در نشست بهائیت، تکاپوی نوین تشکیلاتی و تبلیغی با اشاره به موج فرقه گرایی دهه ی ۶۰ تا ۷۰ در غرب، گفت: بیش تر کلّیاتی که بهائیت به عنوان شعار مطرح می کند، از ادیان دیگر گرفته شده است. در واقع، بهائیت می خواهد آرمان های ادیان بزرگ را در جهان به نام خود ثبت کند. به گزارش روابط عمومی سازمان تبلیغات اسلامی، دکتر احمدی افزود: این که بهائیت طرفداران خود را بیش از ۵ میلیون نفر اعلام می کند، ملاک چندان صحیحی ندارد. تعداد طرفداران واقعی این فرقه یک پنجم این آمار است.
وی با بیان این که طرفداران وهابیّت تحت فشار روانی هستند، گفت: تشکیلات سازماندهی شده ی بهائیت، هر بهائی را موظّف به تبلیغ عقاید خود می کند. بهائی ها هیچ گاه در یک جا متمرکز نمی شوند و به محض رسیدن به پایگاهی هرچند کوچک، به جاهای دیگری که پیروان این فرقه در آن جا کمتر هستند می روند، به همین دلیل، فرقه ی بهائیت از لحاظ گستره ی جغرافیایی، پس از مسیحیت در جایگاه دوم است. این محقّق و استاد دانشگاه با تأکید بر این که بهائیت برخلاف آن چه ادّعا می کند، یک فرقه است نه یک دین، ادامه داد: جدایی دین از سیاست شعار بهائیت است؛ امّا این فرقه تمام کنگره های بزرگ و تبلیغاتی خود را با استفاده از روابط سیاسی برپا می کند. احمدی در ادامه اظهار داشت: کتاب های بهائیت نسبت به گذشته تغییرات زیادی کرده است.
تشکیلات این فرقه با هربار تجدید چاپ، مطلبی را که دنیای مدرن امروز نمی تواند آن را بپذیرد، حذف و مطلب دیگری را که بیانگر مسائل و شعارهای امروز است، مطرح می کند. به همین دلیل است که بهائیت تا به امروز، بقای خود را حفظ کرده است. وی بهائیت را مدّعی دروغین وحدت دانست و بیان داشت: پیروان این فرقه مقلّد محض هستند و حق ندارند از دستورات رهبران خود که بیت العدل نامیده می شود سرپیچی کنند؛ چون این رهبران خود را معصوم تلقّی می کنند؛ در حالی که آن ها از طریق نوع خاصّی از انتخابات برگزیده می شوند که این امر خود منافی عصمت است. در این صورت، اگر یک بهائی شکایتی از رهبران خود کند، پیمان شکن محسوب و مجازاتی سنگین می شود.