در طول نهضت امام خمینی و به ویژه بعد از تثبیت نظام جمهوری اسلامی تاریخ انقلاب اسلامی شخصیتهایی را به خاطر سپرده که کارنامهی درخشانی را از خود به یادگار گذاشتهاند که متأسفانه به علتهای مختلف برای نسلهای بعدی، بازخوانی نشده و بنابراین اسم این شخصیتها کمکم به دست فراموشی سپرده شده است. کتاب دیالمه تمام تلاش خود را کرده است تا آنگونه که شایسته است شهید وحید دیالمه که یکی از همین شخصیت هاست را به ما بشناساند.
دست هایی در کارند تا وحدت ابوموسی اشعری را به جای وحدت علی به مردم قالب کنند. این بود که بر آن شدم تا مطالبی را در کمال اختصار با شما در میان بگذارم. برادران! در لحظات بسیار حساس و خطرناکی قرار گرفتهایم حساس و خطرناک همچون میدانهایی از مواد منفجره که با جرقهای کوچک آتش میگیرند و شیاطین برآنند تا با ژِستهای آزادی خواهانه قلّابی تا آنجا که میتوانند بر میزان شعلهوری محیط بیفزایند... اما آنچه ما از ابتدای انقلاب فاقد آن بودیم و چوب آن را میخوریم، این است که افراد را درست نمیشناختیم و آگاهی از مواضع آنان نداشتیم و همین امر باعث شد که اسلام شناسان اروپایی بر مبنای آزادیهای غلط غربی، آنچه را خواستند به خورد این ملت دادند و سعی نمودند مسلمانان مؤمن را با برچسب های گوناگون از میدان به در نمایند. می دانید چُماقداری از ما و اسلام نبود. ما به عنوان مسلمان استدلال و منطق داریم. چُماقداری از آنِ نیروهای چپ و راستی است که برای فرود آوردن چُماقشان بر سر این ملت فراهم آورند و ظاهرا خود را ضد چماق معرفی کردند والاّ چه زمانی ما حرف حساب را نشنیدهایم؟ چه زمانی از بحث آزاد فرار کردهایم که امروز آنها به خود اجازه میدهند فریاد برآورند که ما اهل بحث آزادیم و بقیه زور میگویند؟ ...