کتاب اسطورهها و مفاخر ایران اثر اسلام عبادیهشترودی بوده و چاپ آن توسط انتشارات نظری انجام شده است. این کتاب شامل زندگینامه مختصری از مفاخر فرهنگی کشورمان میباشد.
مطالعه زندگی بزرگان و نامآوران باعث میشود با علل و رموز موفقیت آنها آشنا شده و صفات روحی و اخلاقی آنها را که باعث شده است از آنها شخصیتی ماندگار و تأثیرگذار بسازد، بشناسیم و با الگو گرفتن از زندگی آنها کیفیت زندگی خود را بالا ببریم و راه موفقیت و کمال خود را هموار سازیم.
محمد غفاری ملقب به «کمال الملک» فرزند میرزا بزرگ غفاری، در سال ۱۲۶۴ هجری قمری در کاشان متولد شد. وی از بزرگترین استادان و هنرمندان در نقاشی و مؤسس هنرستان نقاشی ایران است. کمال الملک پس از اینکه در رشته های مختلف هنر شاگردانی نظیر علی محمد حیدریان و جمشید امینی را در قالی بافی و علی رخسار را در موزاییک سازی تربیت کرد، در سال ۱۳۰۷ به ملک شخصی خود در حسین آباد نیشابور رفت و گوشه عزلت اختیار کرد.
در طی اقامت در آنجا حادثه عجیبی برای او اتفاق افتاد و آن این که روزی سردار معتمد گنجه ای، که از دوستاران او بود، سنگی به جانب یکی از مستخدمین خود پرتاب کرد که تصادفاً به چشم استاد خود و در اثر شکستن شیشه عینک، یک چشم وی آسیب دید و نابینا شد. ولی هیچگاه کمال الملک این حقیقت را فاش نکرد و کوری چشم را به علت اصابت به میخ چادر ذکر می نمود.
او در سال ۱۳۱۹ درگذشت. کمال الملک در موقع مرگ ۹۳ سال داشت. تابلوهای وی بیشتر در مجلس شورای ملی و کاخ گلستان نگاهداری می شود و مشهورترین اثر وی تابلوی «تالار آیینه» نام دارد. از تابلوهای دیگر او باید از «فالگیر بغدادی»، «زرگر بغدادی» و تابلوی «حوضخانه صاحبقرانیه» نام برد.