کتاب جنگ و صلح درباره روایت مقطع کلیدی در تاریخ انقلاب اسلامی ایران میباشد. مقطعی که ایران وارد جنگی طولانی و فرسایشی با عراق شد و پس از آن به دلیل تحمیل شرایط سیاسی و اقتصادی مجبور به پذیرش قطعنامهای شد که مسیر انقلاب و تاریخ ایران را تغییر داد و دوره صلحی آغاز شد که ریل گذاری آینده کشور را شکل داد. مقطعی کلیدی که درباره آن کم سخن گفته شده است. کتاب جنگ و صلح مجموعهای از مصاحبهها با چهرههای مختلف و بعضا کلیدی در دهه شصت و هفتاد شمسی میباشد که دارای سوابق سیاسی یا اقتصادی و یا نظامی میباشند.
حدود بیست ماه پس از پیروزی انقلاب اسلامی، جنگی گسترده علیه انقلاب تازه به ثمر رسیدۀ مردم ایران آغاز شد که دورۀ جدید و مهمی در تاریخ ایران و انقلاب بود؛ جنگی که بیش از آنکه جنگ نظامی و صرفاً برای اختلافات ظاهری مرزی باشد، به دلیل ترس از گسترش انقلاب اسلامی در منطقۀ غرب آسیا بود که بعد از اشغال لانۀ جاسوسی آمریکا در تهران، دامنههای آن گسترش یافته بود و ترس از آن وجود داشت که این انقلاب دامان کشورهای عربی همانند عربستان، عراق، اردن، مصر و... را هم بگیرد.
جالب اینجاست که در روز آغازین جنگ، هنگامی که صدام حسین گلولۀ توپی را به سمت ایران شلیک کرد، ملک حسین پادشاه اردن نیز در کنار او بود و این نشان از آن داشت که حکومتهای اعراب مرتجع منطقه همگی پشت سر صدام قرار دارند تا جنگی علیه ایران را سامان دهند و جمهوری اسلامی را سرنگون کنند. حمایتهای مالی مستقیم بسیاری از کشورهای عرب همانند عربستان، کویت، امارات، مصر، اردن و... از صدام علنی و رسمی بود و مسئله زمانی جالبتر میشود که بدانیم بسیاری از این کمکها نیز بلاعوض بود!