کتاب تعامل حوزه های علمیه با رشته های علوم انسانی، از مجموعه پروژههای طرح جامع اعتلای علوم انسانی با پژوهش عبدالمجید مبلغی به همت پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی منتشر شد. عبدالمجید مبلغی در مقدمه این اثر مینویسد: این پژوهش به بررسی و تحلیل تاریخی تعامل میان علوم انسانی که عمدتاً در دانشگاهها پرورده است، با مطالعات و معارف دینی که بخش سترگ و مهمی از آن به لحاظ تاریخی محصول حوزههای علمیه است، میپردازد.
نوشتار تعامل را در سه سطح پیوستار پی میجوید: ابتدا می کوشد درکی تاریخی از نسبت دانشهای حوزوی علوم انسانی حاصل آورد و در پرتو این درک تاریخی و براساس مراجعه به واقعیتهای بیرونی به توضیحی نهادشناسانه از محدودیتها و امکانات مؤثر در تعامل میان این دو بستر آگاهی دست یابد. این تحلیل تاریخی نهادگرا از تلاشهای تحقق یافته برای ایجاد ارتباط میان دو سامانه فکری حوزه و دانشگاه دستمایه مباحث فصول بعدی نوشتار میشود.
در گام بعدی کتاب تعامل حوزه های علمیه با رشته های علوم انسانی به دشواریهای اندیشهای پیش روی تعامل میپردازد و بر پایه توضیحی که از تنگناهای معرفت شناختی جهت حرکت متعاملانه ارائه میدهد به طرح پیشنهادی معرفتی میپردازد که به باور نویسنده حاوی امکاناتی نهفته در رویکرد به تعامل میان این دو است و مستعد کاهش نظام مند دشواریهای معرفت شناختی پیش روی تعامل است. این پیشنهاد معرفت شناختی در پیوند با درک ویژه ای است که از نحوه رویکرد به مفاهیم مرکزی خدا و علم در نظامهای آگاهی علوم انسانی و مطالعات و معارف دینی طی پژوهش عرضه میشود.
نهایتاً در نگاه به افقهای پیش روی تعامل در صحنه عمل و حوزه کنش ورزی علمی، کتاب خطوط گفتمانی را ترسیم مینماید که مجموعهای از تأملات اندیشهای و روش شناختی ضروری را جهت گام برداشتن در مسیر عملی تعامل پیش میکشد.
به باور نویسنده این گفتمان تا حد قابل توجهی به کار کنش مبنی بر تعامل میآید و راههای مشخصی را پیش روی تعامل میگشاید. این گفتمان که نشان دهنده درکی بینا ذهنیتی از نگرشها، ایده پردازیها، شگردها و کنشهای فکری منجر به تعامل است ذیل دیسیپلین دین پژوهی (براساس تعریفی که از این مفهوم نوشتار به دست میدهد) طرح میشود.