کتاب جنگ خوب است
معرفی کتاب جنگ خوب است
کتاب جنگ خوب است، اثر فائقه‌سادات میرصمدی، جلد اول از سری کتاب‌های «آمریکا از درون» است که در انتشارات شهید کاظمی منتشر شده است.
در کتاب جنگ خوب است، مصاحبه مدیران و مشاوران امنیتی ـ اطلاعاتی و مسئولان سیاست خارجی آمریکا را میخوانید. با تعریف جدیدی از عبارت «امنیت ملی» در آمریکا آشنا می‌شوید. از زبان دولت مردان آمریکایی می‌شنوید که اولویت‌‌های سیاست خارجی آمریکا چیست و چه‌طور با یک استراتژی بی‌سروصدا و نرم، مهره‌های اصلی سیاست و دفاعی کشورشان را از میان سران امنیتی این کشور انتخاب می‌کنند. با خواندن این مصاحبه‌ها متوجه می‌شوید که اتفاقا دولت مردان آمریکایی ابایی ندارند از این که بگویند «من سرهنگم، نه حقوق‌دان!»
«روحانی میانه‌رو نیست، یک جنگ‌طلب باهوش است»، «ایران قدرت‌مندترین کشور منطقه است»؛ باورتان می‌شود این جمله‌ها را سیاستمداران آمریکایی گفته باشند؟ کتاب جنگ خوب است پر است از این اظهارنظرها و اعتراف‌های صریح.
رییس سابق آژانس مرکزی اطلاعات آمریکا یا همان‌جایی که میان ایرانی‌ها به «سازمان سیا» معروف است، با افراد موثر در سیاست خارجی و تحلیل‌گران عرصه بین‌الملل، گفتوگو کرده و با کم‌ترین ملاحظه و سانسور درباره رویکرد آمریکا در مساله سیاست خارجی، به خصوص منطقه خاورمیانه، این مصاحبه‌ها را منتشر کرده است. میزبان و پرسش‌گر این گفت‌وگوها «مایکل مورل» تحلیل‌گر اطلاعاتی آمریکاست. او در سال‌های گذشته به عنوان قائم‌مقام آژانس مرکزی اطلاعات آمریکا و دو بار به عنوان سرپرست سازمان سیا کار کرده است.
مایکل مورل سراغ خیلی‌ها رفته، ولی برای ترجمه و گردآوری کتاب جنگ خوب است، مصاحبه کسانی را انتخاب کردیم که تخصص و کارشان به نوعی به ایران مربوط می‌شود. بعضی از این مقامات امنیتی یا سیاسی به قدری درست و دقیق ایران را تحلیل می‌کنند که اغراق نیست بگوییم ما را بیشتر از خودمان می‌شناسند. معیار دیگر برای انتخاب گفتوگو، معرفی آمریکا از زبان خودشان است.
کتاب جنگ خوب است را بخوانید و ببینید آمریکایی‌ها چه دیدگاه و برنامه‌هایی درباره قدرت ایران در منطقه، انرژی هسته‌ای، مسائل ایران و عربستان، داعش و تروریسم، برجام و نیروی قدس دارند. ببینید چه طور افکار عمومی را اقناع می‌کنند. ببینید از ماموران و جاسوسان سازمان سیا چه فرشته‌های مهربانی در افکار عمومی ساخته‌اند.
گزیده کتاب جنگ خوب است
م.م. خروج ما از برجام و تاثیر این اتفاق بر رابطه ایران و اسراییل، آیا باعث می‌شود هریک از این دو کشور در برخورد با دیگری رابطه خصمانه‌تری پیش بگیرد؟ آیا خروج ما تاثیری بر اولین مبادله مستقیم نیروی نظامی بین دوطرف دارد؟
ج.ج. طبیعی است این‌طور تصور کنیم که احتمالا بله، خروج ما بر اولین مبادله مستقیم نیروی نظامی بین ایران و اسراییل تاثیر گذاشته است. یا از طریق تشویق اسراییل به تصور این‌که آمریکا پشتش را دارد، یا تحریک ایران به این‌که بگویند «خب، باید روی دیگرمان را به آمریکا نشان دهیم!» تصور دوم درست نیست، زیرا ایرانی‌ها بر این باورند که راه طولانی و سختی در پیش دارند، زیرا برای نگه داشتن بقیه جوامع بین‌المللی در جبهه خودشان، هرچه خصمانه‌تر رفتار کنند، این حمایت را کم‌تر خواهند داشت.
اما مهم‌تر از هرچه تا حالا شنیده‌ام، حتی مهم‌تر از آنچه نتانیاهو و مسئولان‌پایین‌تر و پرزیدنت ترامپ و مشاوران ارشدش گفته‌اند، این است که «شما در سوریه تنها هستید. ما از طریق برجام و تحریم‌ها و چیزهای دیگر با ایران کنار می‌آییم، اما در سوریه شریک نظامی شما نیستیم.
در اینجا اسراییل بسیار تنها مانده، زیرا آن ها می‌توانند مشکل ایران و سوریه را حل کنند، اما این تنها مشکل نیست. مشکل دیگر، روسیه است. اسراییل نمی‌تواند با روسیه دست و پنجه نرم کند. تا امروز، روسیه داور بدی در جنگ‌های پیاپی میان ایران و اسراییل بوده، اما در یک نقطه روسیه تصمیم می‌گیرد طرف ایران و متحدانش بایستد، آن‌وقت چه بر سر اسراییل خواهد آمد؟ ما نمی‌دانیم.
