کتاب خطر و خاطره pdf

بنده حسین خلیلی هستم. سال 1330 در محله ی امامزاده شاه حسین(ع) ورامین به دنیا آمدم. هفت فرزندیم و بنده چهارمی ام. خانواده‌ی پدرم خانواده‌ای کشاورز و زحمتکش با اعتقادات مذهبی بود. هر کس باید از دسترنج خود ارتزاق می کرد. موضوع نان حلال، بسیار اهمیت داشت. این خصیصه از دو پدربزرگم به ارث رسیده بود. مادر و پدربزرگ مادری ام استثنا بودند و الگوی اعتقادی، انقلابی و مذهبی بنده واقع شدند. زندگی آن دو بزرگوار مملو از آموزه‌های دینی، اخلاقی و انسانی بود. در یک کلام دو انسان وارسته، فهیم و آگاه به زمان خود بودند. پدربزرگ تمام مراحل تعلیم و تربیت را از سوادآموزی، آموزش قرآن، دستورات مذهبی، ادعیه، رساله ی عملیه و کتاب هایی چون حق الیقین، حلیه المتقین و معراج السعاده و همچنین زندگینامه ی ائمه ی اطهار (ع) و تاریخ حوادث کربلا، در منزل به فرزندان آموزش می‌داد.

مادر نیز آموخته های خود را به فرزندان منتقل می کرد. به عبارتی هر دو بزرگوار حق معلمی بر گردن فرزندان خود دارند. در یک کلام همیشه مادر برای ما و فامیل یک نعمت بزرگ بوده و هنوز هم دعای او حلال مشکلات ماست.