کتاب مقاصد شریعت از منظر فقهای امامیه نوشته مهدی شوشتری است که توسط انتشارات دارالفکر منتشر شده است.
دغدغه ای که فقیهان شیعه داشتهاند، این بوده که مانند اهل سنّت به راهکارهایی برای کشف مراد شارع روی نیاورند که روحیه تعبّد گرایی را از آنها گرفته و به جای آن، عقل گرایی، یکّه تاز میدان استنباط، شود به گونه ای که دیگر نیازی به شرع نباشد یا اینکه از پایبندی به نصوص شریعت کاسته و وابسته به آرای خود شوند.
البته فقهای مقصدگرای امامیه، استنباط بر اساس مقاصد شریعت را اجتهاد در مقابل نص نمیدانند، بلکه عین عمل به نص میدانند، زیرا علم به مقصد شرعی تماماَ مانند علم به نص است، اگرچه ذاتا با هم یکی نیستند.
استناد به مقاصد شریعت ارزش دهی به منطق عقل و خارج شدن از تک گزارههای نقل به گونه ظاهر بینانه میباشد، بهعلاوه شارع، دارای مقاصد گوناگونی است، این مقاصد قابل دستیابی از طریق شرع و عقل میباشد و شناخت این مقاصد این توانایی را به فقیه میدهد که از دیدی جزئی نسبت به احکام بیرون آمده و دیدی جامع نگر پیدا کند، در نتیجه فتوای او کارآمدتر، ضابطهمندتر و اجراییتر خواهد بود.