کتاب خلاف جریان (جلد اول)
معرفی کتاب خلاف جریان (جلد اول)
کتاب خلاف جریان (جلد اول)، اثر سعید زیبا کلام؛ مجموعه مباحث سیاسی و فرهنگی استاد دکتر سعید زیباکلام است. این مقالات که حاصل سخنرانی‌های استاد در محافل دانشجویی در طول سال های اخیر است، که پیش از این به صورت پراکنده در قالب جزوات و مطالب خبرگزاری‌ها منتشر شده است.
بسیاری از این جلسات در چالشی‌ترین موضوعات یا چالشی‌ترین شرایط سیاسی و فرهنگی و علمی این کشور و در شرایط عقب کشیدن بسیاری از صاحب‌نظران این عرصه‌ها ایراد شده است و بازتاب‌های متعددی در پی‌داشته است. ویژگی مقالات علمی و سیاسی و اجتماعی این استاد اخیر که ارائه آن در جمع‌های مختلف و تکمیل آن بسته به سوالات و نظرات و نیازهای مخاطبان است، بر جذابیت این اثر افزوده است.
درج فهرست اسامی اشخاص، روزنامه‌ها، مجلات و کتب، موسسات، نهادها و خبرگزاری‌ها و در آخر فهرست موضوعات، قابلیت استفاده از این کتاب را افزایش داده است.«بازشناسی پارادایم علمی ایران»، «دو گزینه پیش روی اصلاح طلبان ابطال خواه»، «کالبد شناسی فرهنگ سیاسی ایران معاصر»، «واجب‌تر از نان سر سفره و دانشگاه آزاد اسلامی»، «فقط ارواح و اموات به ایدئولوژی نیاز ندارند!»، «به راستی ما برای انقلاب چه کرده‌ایم؟»، «نظریه‌پردازی در ایران»، «قوه قضائیه غارت‌گران بیت‌المال» و «حیات انقلاب اسلامی» جزو محتویات جلد اول ۱۹۲ صفحه‌ای اول حیات جریان است.
گزیده کتاب خلاف جریان (جلد اول)
گمان نمی‌کنم هیچ ناظر منصفی بتواند انکار کند که شورای نگهبان، وزارت کشور و سایر مراجع ذی‌ربط، ظرف چندین روز گذشته انواع رفتارها و اشارات حاکی از مذاکره‌پذیری و مصالحه‌پذیری را از خود بروز داده‌اند. و ظواهر و قرائن حکایت می‌کند که در پشت میز مذاکره، انعطاف‌پذیری بسیار بیشتری قابل انتظار است. و این همه، حکایت از بصیرت و دوراندیشی حاکمیت و رهبریت نظام در این موضع می‌کند.
لبّ لباب سخن این است که دو گزینه‌ی بنیانی پیش روی اصلاح‌طلبان ابطال خواه قراردارد: 1ـ مذاکره و مصالحه، 2ـ شورش و ضدانقلابی‌گری. صرف نظر از منافع به شدت مطرح و به شدت به مخاطره افتاده‌ی آن بزرگ‌ترین شبکه‌ی غارتگرِ مفسد ثروت و قدرت در این بزرگ‌ترین فتنه‌ی تاریخ انقلاب اسلامی، آیا برای اصلاح‌طلبان روشن نیست که در شرایط فعلی داخلی و نیز اوضاع بین‌المللی، گزینه‌ی مذاکره و مصالحه، اولا ایشان را به کانون خانواده‌ی انقلاب و ملّت بازمی‌گرداند؟ ثانیا، جالب‌تر و پرمعناتر همه‌ی امید و آرزوی گرگان، کفتاران و روبهان اروپایی ـ آمریکایی را نقش بر آب می‌کند؟ ثالثا، صدق و پای‌بندی‌شان به آن همه قیل و قال در نکوهش از خشونت و تعظیم جامعه مدنی و تکریم نهادهای دموکراتیک را تأیید خواهدکرد؟ آیا روشن نیست؟
و حمد و سپاس از آن خدای عزیز و حکیمی است که فرمود: "ولتکن منکم امة یدعون الی الخیر و یأمرون بالمعروف و ینهون عن المنکر و اولئک هم المفلحون".
