کتاب جایگاه نامزدی در قانون ایران نوشته ی مهران نوروزی می باید و انتشارات قانون یار آن را منتشر کرده است. نویسنده در این کتاب، به بررسی موضوع نامزدی در قانون مدنی ایران که از مراحل مقدماتی ازدواج است و از نظر روان شناسان و کارشناسان خانواده اهمیتی بنیادین دارد، پرداخته است.
مبحث نامزدی یکی از مباحث حقوق خانواده است که در خصوص شرعی بودن و آثار و احکام صادر شده بر آن نظرات مختلفی ارائه گردیده است. در حقوق موضوعه (قانون مدنی) قانونگذار ما نامی از این نهاد یا تأسیس برده و آثار و احکامی را از آن نفی نموده است و به عبارتی وجود واقعی این نهاد را تأیید کرده است.
در قانون مدنی تعریفی از نامزدی نشده است ولی مسلماً به مرحله ای قبل از ازدواج اطلاق می گردد و در اصطلاح عرف، نامزدی به موردی گفته می شود که از طرف مردی نسبت به زنی خواستگاری صورت پذیرد که بعداً با او ازدواج نماید. به همین دلیل دوران نامزدی را «دوره ٔ شناخت» نامیده اند و فلسفه وجودی دوران نامزدی این است که طرفین از روحیات و اخلاقیات یکدیگر شناخت پیدا نموده و ضمن آشنایی با افکار و بینش همدیگر در مورد زندگی آینده خود تصمیم بگیرند.
کتاب جایگاه نامزدی در قانون ایران درباره مرحله خواستگاری، تعریف حقوقی نامزدی، نگاه عرف به این موضوع و در نهایت صور انحلال آن از دیدگاه حقوقی می پردازد.
نامزدی بعنوان یک پیش قرارداد عقد نکاح تلقی می گردد اگر نامزدی منتهی به وقوع عقد نکاح گردد پرسش چندانی از حیث حقوقی قابل مطرح نخواهد بود و یک نامزدی مجاز از دیدگاه اسلام می باشد چرا که نامزدی مجاز در اسلام چنین تعریف گردیده است: نامزدی، جایز و ضروری است و آن عبارت است از فاصله ای که میان عقد شرعی و قانونی با مراسم عروسی برقرار می شود و فرصت کافی به دختر و پسر می دهد تا بعد از عقد رسمی و قبل از عروسی از همدیگر شناخت بیشتری کسب کنند.
قبل از انعقاد عقد نکاح رسم و عادت بر این است که پیش از نکاح، پسر و خانواده اش به قصد آشنایی طرفین و تشخیص تمایل وصلت از جانب دختر به خواستگاری او می روند و بصورت رسمی از وی خواستگاری می نماید و بعد از آنکه زن و مرد با رعایت موازین شرعی و قانونی با یکدیگر در خصوص مسائل زندگی مشترک خود به توافق نهایی رسیده اند و زن نیز پس از انجام بررسی و مشاوره با خویشان و اقربای خود سنجش سود و زیان پذیرش این تقاضا، نظر خود را نسبت به ازدواج با مرد اعلام می نماید حال اگر پاسخ وی مثبت باشد اصطلاحاً گفته می شود که طرفین به یکدیگر نامزد شده اند.
نامزدی مرحله ای برای شناخت هرچه بیشتر نامزدها و خانواده های آن ها است. رفتار متقابل نامزدها نقش مهمی را در زندگی آتی ایشان ایفا می کند و بروز هر چه بیشتر شخصیت واقعی طرفین و بیان خواسته ها و تمایلات درونی شان به استحکام هر چه بیشتر نهاد خانواده در آینده کمک می کند.