کتاب بررسی حقوقی تملک املاک خصوصی برای طرح های عمومی و دولتی نوشته ی جهانگیر رشیدی و مختار فتاحی، به بررسی اقسام کلی اراضی، مالکیت خصوصی، تملک اراضی توسط دولت، ماهیت حقوقی تملک در حقوق ایران و ... می پردازد.

با توجه به پیشرفت جامعه و اجرای سریع طرح های عمومی و دولتی با هدف توسعه مصالح عمومی، دستگاه های اجرایی در بیشتر طرح های خود با حقوق مالکانه ی شخص یا اشخاص رو به رو هستند، به طوریکه ادامه روند طرح مربوط به دریافت مالکیت اراضی و املاک واقع در طرح های قبول شده از سوی سازمان مجری طرح می باشد و در این شرایط حتی اگر مالک نخواهد مالکیت خود را انتقال دهد، به علت اهمیت طرح های تصویبی و از طرف دیگر به دلیل وجود منافع عمومی، مالکیت از طریق راهکاری قانونی گرفته می شود.

موضوع تملک و تصرف تنها شامل اموال نیست و برای تملک اراضی ابتدا باید نوعیت آن را مشخص کرد، به این دلیل که اراضی موات، ملک اشخاص به شمار نمی آید و ماهیت حقوقی تملک اراضی در صورت نبودن تراضی با مالک ایقاع و یا در صورت تراضی نیز بنا به دلایلی از جمله اجبار مالک به فروش باز هم عقد اجباری به حساب می آید.

موضوع تصرف املاک اشخاص یکی از علت های ایجاد مالکیت برای دولت می باشد و در صورت رعایت نکردن تشریفات قانونی در شناسایی نوعیت زمین و تملک اراضی غیرموات یا پرداخت نکردن قیمت مرجع صالح، رسیدگی آن برعهده ی دیوان عدالت اداری و یا محاکم عمومی دادگستری است که البته برای حل و فصل این اختلافات قانون گذار سعی دارد تا برای اختلاف ناشی از تلاقی حقوق عمومی و خصوصی مالکانه اشخاص، قوانین و مقرراتی را مشخص کند.

گزیده کتاب بررسی حقوقی تملک املاک خصوصی برای طرح های عمومی و دولتی

منظور از طرح های عمومی دولت یا شهرداری ها طرح هایی است که اولا در راستای انجام وظایف محوله به شهرداری و برای رسیدن به اهداف مختلف ترسیم و اجرا می شود ثانیا این طرح ها و برنامه ها ازسوی سازمانی با ویژگی های خاصی به نام شهرداری جامه عمل و اجرا به خود می پوشد.

طرح عمومی، مجموعه عملیات و خدمات مشخصی است که بر اساس مطالعات توجیهی، فنی و اقتصادی یا اجتماعی که توسط دستگاه اجرایی انجام می شود به مدت معین و با اعتبار برای تحقق بخشیدن به هدف های یک برنامه عمرانی معین اجرا می شود که تعریف فوق با تاکید بر رعایت حقوق شهروندان در اجرای طرح های عمرانی و عمومی ازسوی دولت و شهرداری نشان دهنده یک طرح اعم از عمرانی و عمومی، حسب مورد باید در همه مراحل از آغاز تا خاتمه مشخص باشد.

از بررسی قوانین این نتیجه بدست می آید که عبارت «طرح عمومی» یا «طرح عمرانی» دارای تعریف جامع الشمولی نیست که بتوان از آن معنای عبارات مذکور را دریافت و به عبارت بهتر «طرح عمومی» یا «طرح عمرانی» در همه قوانین به یک معنا استفاده نشده است. علی ایحال درمعنای عام «طرح عمرانی به اقداماتی گفته می شود که شهرداری درراستای انجام وظایف خود انجام می دهد.»

طرح درمعنای خاص به برنامه هایی گفته می شود که علی الاصول نوشته شده و مصوب مراکز و مراجع ذیصلاح است که درعین حال این طرح ها عموماً ناظر به امور عمرانی و شهرسازی و مربوط به آبادانی شهرمی باشندکه با این وصف طرح های عمرانی و شهرسازی تنها بخشی از طرح هایی هستند که شهرداری ها در اجرای وظایف خود به اجرا درمی آورند.

دیویی :

‏‫‬‭346/5504

کتابشناسی ملی :

5906225

شابک :

978-622-229-083-2

سال نشر :

1398

صفحات کتاب :

127

کنگره :

‏‫‬‭KMH646‏‫‬‮‭