کتاب ایل کلهر از نگاهی دیگر pdf

ایل کلهر از نگاهی دیگر 

 با تاکید بر ساخت های اجتماعی، سیاسی، اقتصادی 

و فرهنگی

کتاب ایل کلهر از نگاهی دیگر با تاکید بر ساخت های اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و فرهنگی به قلم علی اشرف باقری فرد و ناهید فرامرزی، ابعاد گوناگون زندگی ایلی منطقه کلهر را از دیدگاه های گوناگون سیاسی، فرهنگی و... مورد مطالعه و بررسی قرار می دهد. در چشم انداز تاریخ اجتماعی ایران زندگی ایلی و عشیره ای سابقه ای بس کهن دارد. این قشر از مردم کرد در روند تاریخی خود همواره نقش اساسی در ساختارهای اجتماعی - سیاسی فرهنگی اقتصادی منطقه و جامعه های مجاور داشته است. با چنین ویژگی های برجسته ای در زندگی اجتماعی این قشر از مردمان کرد، مع الوصف محققین کمتر در راستای شناخت ساختار و بافت زندگی اجتماعی آن ها به تحقیق پرداخته اند و منابع تاریخی موجود حاکی از کم بودن اطلاعات است.

به جز چند مورد خاص بیشتر مطالعات و تحقیقات در میان کردان کلهر بسیار سطحی و به زبان مردم شناسی صرف است، در صورتی که برای مطالعه جامعه عشایری نیاز به تحقیق مردم شناسانه و بکارگیری متدولوژی خاص مردم شناسی می باشد. اساساً بررسی تغییرات ساختارهای اجتماعی، سیاسی، فرهنگی و اقتصادی ایل کلهر از چند دیدگاه درخور اهمیت و قابل دقت نظر است: 1- مطالعه زندگی اجتماعی این قشر از کردان کلهر به مشابه مطالعه بخش اعظمی از فرهنگ و تمدن کهن ایرانی می باشد. 2- شرط شناخت فرآیند تحولات ساختارهای اجتماعی، سیاسی، فرهنگی و اقتصادی ایل کلهر شناخت ساخت اجتماعی ایلات و عشایر منطقه است.

انگیزه نوشتن این رساله ارائه تصویری گویا و روشن و منسجم از ساختارهای اجتماعی سیاسی فرهنگی اقتصادی ایل کلهر می باشد مضاف بر اینکه به حکایت منابع تاریخی ایل کلهر یکی از قدیمی ترین ایلات ایران از جمله استان کرمانشاه می باشد که دارای گویش و ساختار ایلاتی ویژه می باشد.

 در بخشی از کتاب ایل کلهر از نگاهی دیگر با تاکید بر ساخت های اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و فرهنگی می خوانیم: 

 با توجه به اعتقادات و باورهای ذکر شده در بین مردمان این سامان همواره بزرگان معمرین هم اکنون به آن ها پایبند هستند ولی در اثر پیشرفت علم و تحولات اجتماعی فرهنگی در چند دهه ی اخیر از جانب فرهنگ های بیگانه باعث، نفوذ در فرهنگ عشایری گردیده و همچنین اثرات عوامل فوق که بسیاری از آن ها چه از لحاظ عقیدتی (بر اساس مذهب شیعه) و چه از لحاظ عقلی و علمی پایگاهی خاص در بین جوانان و رو شنفکران این سامان ندارد.

 در گذشته هنگام فوت یکی از افراد ایل، اهالی از دور و نزدیک گرداگرد خانواده متوفی جمع می شدند و در مراسم تشیع و تدفین آن شرکت می کردند. فرد متوفی پس از غسل در کنار رود خانه یا چشمه سار کفن شده و وسیله ای را که قبلاً به نام ترمه (سه عدد چوپ که بوسیله رسن های به هم بافته شده به هم وصل می کردند) جنازه را تا گورستان حمل می کردند اگر فاقد فرزند ذکور بود توسط برادران متوفی این عمل انجام می شد و اگر فرد متوفی زن بود توسط فرزندان ذکور او و اگر صاحب پسر نبود توسط برادران او در غیر اینصورت توسط بستگان نزدیک جنازه را تا گورستان حمل می کردند، پس از خواندن نماز میت و قرائت فاتحه جنازه را در قبر دفن می کرده و اهالی شرکت کنند در مراسم تشیع و تدفین در محل سکونت متوفی جمع شده و در گذشته رسم بود شام شب اول (نخورم) توسط همسایگان تهیه می شد و اهالی که در مراسم شرکت کردند غذا را به معزا می خوراندند، در همان روز چوب بلندی که با پارچه مشکی، سروان یا لچک درست کرده در درب منزل متوفی به نشانه عزا نصب می کردند.

در گذشته عده ای که برای شرکت در مراسم سوگواری و اظهار همدردی با خانواده متوفی شرکت کرده بودند مقداری قند یا چای یا برنج را که به رسم تعاون و همیاری را در میان مردمان این سامان می رساند، به خانواده داغدار هدیه می کردند.