اون روز ﺑﻌﺪازﻇﻬﺮ وﻗﺘﯽ از ﺧﻮﻧﻪ ﺑﻬﺎر ﺑﻪ ﺳﻤﺖ ﺧﻮﻧﻪ ﺑﺮﻣﯽﮔﺸﺘﻢ ﭼﻬﺮه ﻋﺠﯿﺒﯽ ﻗﻠﺐﻣﻮ ﻣﯽﮐﺎوﯾﺪ و آزارم ﻣﯽداد. ﻫﯿﭻوﻗﺖ دﻟﻬﺮه رو دوﺳﺖ ﻧﺪاﺷﺘﻢ و ﺣﺎﻻ، اﺻﻼً دﻟﯿﻞ اﯾﻦ ﻫﻤﻪ اﺿﻄﺮابو نمی‌دونستم ﺑﻪ ﺧﻮﻧﻪ ﮐﻪ رﺳﯿﺪم ﻣﺎدرم در رو ﺑﻪ روم ﺑﺎز ﮐﺮد و ﺑﺎ ﻟﺒﺨﻨﺪی ازم اﺳﺘﻘﺒﺎل ﮐﺮد.

ﺳﻼم ﻣﺎدرﺟﻮن

ﺳﻼم، دﺧﺘﺮم ﺧﻮﻧﻪِ ﺑﻬﺎر ﺑﻬﺖ ﺧﻮش ﮔﺬﺷﺖ.

ﺑﻠﻪ ﻣﺎدر ﺣﺴﺎﺑﯽ ﺧﻮش ﮔﺬﺷﺖ، ﮐﻠﯽ ﺣﺮف زدﯾﻢ و ﮔﻔﺘﯿﻢ و ﺧﻨﺪﯾﺪﯾﻢ.

ﻣﺎدر: ﺧﺪاروﺷﮑﺮ ﻋﺰﯾﺰم.

اوﻣﺪم ﺑﺮم ﺗﻮ اﺗﺎق ﮐﻪ ﻣﺎدر ﺻﺪام زد . ﺑﺎران ﺟﺎن ﮐﻤﯽ ﺻﺒﺮ ﮐﻦ دﺧﺘﺮم ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻬﺖ ﯾﻪ ﺧﺒﺮی ﺑﺪم. ﺑﺎ ﻋﺠﻠﻪ ﺗﻮ ﺣﺮﻓﺶ اوﻣﺪم و ﮔﻔﺘﻢ: زود ﺑﺎش ﺑﮕﻮ ﺧﻮشﺧﺒﺮ ﺑﺎﺷﯽ. ﻣﺎدر ﮐﻪ اﺷﺘﯿﺎقﻣﻮ دﯾﺪ ﻟﺒﺨﻨﺪی زد و ﮔﻔﺖ: ﻓﺮﻫﺎد ﭘﺴﺮﻋﻤﻪ ﻓﺎﺋﻘﻪ ﻗﺮاره آﺧﺮ ﻫﻔﺘﻪ ﺑﺮای دﯾﺪن ﭘﺪر و ﻣﺎدرش از آﻣﺮﯾﮑﺎ ﺑﯿﺎد اﯾﺮان. ﻋﻤـﻪ ﻓﺎﺋﻘﻪام ﯾﻪ ﻣﻬﻤﻮﻧﯽ ﺗﺮﺗﯿﺐ داده و ﻫﻤﻪ ﻓﺎمیلو دﻋﻮت ﮐﺮده.

ﺑﺎ ﺧﻮﺷﺤﺎﻟﯽ ﯾﻪ ﭼﺮﺧﯽ ﺗﻮ ﻫﻮا زدم و ﺑﺎ ذوق ﮐﻮدﮐﺎﻧﻪای ﮔﻔﺘﻢ: ﺟﻮﻧﻤﯽ ﺟﻮن، ﭼـﻪ ﻋﺎﻟﯽ ﺑﻬﺘﺮ از این ﻧﻤﯿﺸﻪ ﺣﺘﻤﺎً ﺧﯿﻠﯽ ﺧﻮش ﻣﯽﮔﺬره.

ﻣﺎدر: دﺧﺘﺮ ﺟﻮن ﺗﻮ دﯾﮕﻪ ﺷﺎﻧﺰده ﺳﺎﻟﺘﻪ اﯾﻦ ﮐﺎرا ازت ﺑﻌﯿﺪه ﺑﭽﻪ ﮐﻪ ﻧﯿﺴﺘﯽ تو ﻣﻬﻤـﻮﻧﯿﻢ اﯾﻨﮑﺎرا رو اﻧﺠﺎم ﺑﺪی ﮐﻠﯽ ﺑﻬﺖ ﻣﯿﺨﻨﺪن.

ﮔﻔﺘﻢ: اﺷﮑﺎل ﻧﺪاره ﺑﺬار ﺑﺨﻨﺪن ﻣﮕﻪ ﺑﺪه ﮐﻪ ﺑﺎﻋﺚ ﺷﺎدﯾﺸﻮن ﺑﺸﻢ.

ﻣﺎدر: ﻧﻪ ﺑﺪ ﻧﯿﺴﺖ وﻟﯽ دوﺳﺖ دارم ﺗﻮ ﻣﻬﻤﻮﻧﯽ ﻣﺜﻞ ﯾﻪ ﺧﺎﻧﻢ ﺑﺎ ﺷﺨﺼﯿﺖ رﻓﺘﺎر ﮐﻨﯽ و ﻣـﻦ و ﺳـﺮبلند ﮐﻨﯽ.

ﭘﺮﯾﺪم ﺳﻔﺖ ﺑﻐﻠﺶ و ﮔﻔﺘﻢ: اﮔﻪ اﯾﻦ ﺷﻤﺎ رو راﺿﯽ ﻣﯽﮐﻨﻪ ﭼﺸﻢ.

ﯾﻪ ﺑﻮس آﺑﺪار ﮔﺬاﺷﺖ روی ﮔﻮﻧﻪﻣﻮ ﮔﻔﺖ ﭼﺸﻤﺖ ﺑﯽﺑﻼ ﺑﺎراﻧﻢ و ﺑﻪ ﺳﻤﺖ آﺷﭙﺰﺧﻮﻧﻪ رﻓﺖ.

صفحات کتاب :

134

کنگره :

‏‫‬‮‭PIR۸۳۶۱‬

دیویی :

‏‫‭۸‮فا‬۳/۶۲