کتاب امامان شیعه (ع) و علوم اسلامی، اثر غلامحسن محرمی؛ به تلاش‌های علمی ائمه و نقش آنان در تأسیس، توسعه و انتقال علوم اسلامی به نسل‌های آینده و تربیت شاگردان و رساله‌های تدوین شده توسط آنان پرداخته شده است.

فرایند احیا با ساخت تمدن نوین اسلامی نیز این ضرورت را ایجاد می‌کند تا با شناخت عملکرد علمی ائمه و شاگردانشان به روند رشد و شکوفایی تمدن اسلامی در عصر حاضر شتاب بیشتری دهیم.

گزیده کتاب امامان شیعه (علیهم السلام) و علوم اسلامی

ه. شاگردی محدثان اهل سنت از ائمه (ع)

اوایل قرن دوم، عصر ضعف حکومت بنی‌امیه و قیام‌های درونی به ویژه نهضت عباسیان بود و تا حد زیادی امویان را درگیر نموده بود و نیز ابتدای حکومت عباسیان که هنوز استقرار کامل نیافته بودند، در زمان امام باقر (ع) و ابتدای عهد امامت امام صادق (ع) مرجعیت علمی ائمه (ع) مطرح می‌شود و آنان به عنوان عالم‌ترین افراد جامعه مطرح می‌شوند.

هیچ ملاقاتی از این دو امام با عالمان آن زمان نیست، مگر اینکه تفوق و برتری علمی آنان مشاهده می‌شود. جاحظ متوفای ۲۵۵ هجری درباره امام سجاد (ع) می‌گوید: امام علی‌بن حسین (ع) در مورد او خوارج را ندیدم، مگر اینکه مانند شیعه فکر می‌کنند و شیعیان را ندیدم، مگر اینکه مانند معتزله درباره او می‌اندیشند و معتزلی را مانند عامی دیدم که می‌اندیشد و عامی را ندیدم، مگر اینکه مثل خاصی می‌اندیشد. کسی را نیافتم که در مورد فضیلت او جدال کند، یا در مقدم بودنش تردید نماید.. .

صفحات کتاب :

363

کنگره :

‏‫‮‭BP۲۲۳/۳۴‏‫‭/م۲۵‮الف‬۸ ۱۳۹۷

دیویی :

۲۹۷/۴۵

کتابشناسی ملی :

۵۰۹۴۹۶۲

شابک :

978-600-108-417-1

سال نشر :

1397