روش شناسـی یکـی از مهـم تـرین مقولـه هـایی اسـت کـه اندیـشه ورزان رشته‌های علمی را در دهه های اخیر به خود مـشغول داشـته و در مطالعـات و پژوهش‌ها جایگاه درخوری یافته است. هر یک از شاخه هـای علـوم، نیـل بـه اهداف و نتایج صحیح را منوط به استفاده از روش های علمی مناسب می‌دانند.

این امر موجب تخصصی شدن روش شناسی در حوزه‌های مختلـف علـم شـده است. اهمیت یافتن مطالعات میان رشته‌ای نیز عاملی بـرای گـسترش بـیش از پیش روش شناسی ها ست. به رغم این گستردگی، فقر علوم نظامی در زمینه ی روش‌شناسی مشهود است. اغلب مطالعات روش شناسی در حوزه‌ی نظامی محدود به جنگ هاست؛ در حالی که علوم نظامی گـستره ای بـسیار وسـیع تر از جنگ را دربر می‌گیرد.

گزیده کتاب درآمدی بر روش شناسی نظامی

نگاه صرف جنگی به مسائل نظامی موجب شد پدیـد آمـدن شـاخه ای از علم با عنوان علوم نظامی با مشکلاتی مواجه باشد. از جمله اینکه بیان می شـد هیچ دو جنگی تطابق کامل با هم ندارند و استخراج قوانین ثابت برای جنگ‌هـا امری ناشدنی است. تحلیلگران جنگ می کوشیدند بـه شـناخت علمـی دسـت یابند و با استفاده از روش های مطالعه تاریخی، میدانی و کاربردی، علم جنگ را توسعه بخشند، اما بررسی ها نشان می داد هیچ دو جنگی مانند هم نیست و هـر جنگی ویژگی های منحصر به فرد خود را داراست. شناخت جنگ هـا از منظر تاریخی به عنوان یک رویداد امکان پذیر بود، اما قابلیت قالب پذیری بـه عنـوان یک علم را نداشت.

به ویژه که منظور از علم، جنبـه هـای تجربـی و قـوانین و تکرارپذیری پدیدهها به سبک علوم تجربی بود. هرچند مطالعات علوم اجتماعی با شیوه های علمی تا حدی رایج بود، اما در همان مطالعات نیز تفاوت با علوم تجربی کاملاً قابل مـشاهده و درک بـود.

شیوه‌هایی که مثلاً در مطالعات فیزیک با قابلیت نتایج روشن و امکان پیش بینی مورد استفاده قرار می گرفت قابل تعمیم به علوم اجتمـاعی نبـود، زیـرا عناصـر فراوانی در پدیده‌ها ی اجتماعی وجود داشت که قابل اندازه گیری نبود . در ایـن برهه سعی دانشمندان و پژوهش گران نزدیک شدن به راه هایی برای اندازه گیری و شاخص‌سازی مطالعات علوم اجتماعی بود.

صفحات کتاب :

284

کنگره :

‏‫‭U۳۹۰‏‫‭/ص۲د۴ ۱۳۸۹

دیویی :

‏‫‭۶۲۳/۰۷۲

کتابشناسی ملی :

‎۲‎۲‎۰‎۲‎۶‎۰‎۸

شابک :

‫‭978-964-452-293-2‬

سال نشر :

1389