طراحی معماری برج مسکونی با رویکرد معماری اکولوژیک و پدافند غیرعامل یک کتاب در حوزه معماری نوشته محمود اژدری است. این اثر یک کتاب راهنما جهت طراحی بهتر و آموزش مفاهیم طراحی معماری در رویارویی با دو رویکرد مهم معماری اقلیمی (اکولوژیک) و ایمنی در موارد دفاعی و یا همان پدافند غیرعامل است.
محمود اژدری معتقد است طراحی یک روند آکادمیک، هنری و کاربردی است که در حوزههای مختلف میتوان آن را در معماری تعریف کرد و هر ایدهای در این فرآیند محترم بوده و قابل ارج نهادن است پس باید به همه طرحهای معماری احترام گذاشت و قبل از نقد هر اثر معماری حتماً به حالات روحی و وضعیت کاری معمار آن بنا توجه کامل داشت.
محمود اژدری در کتاب طراحی معماری برج مسکونی با رویکرد معماری اکولوژیک و پدافند غیرعامل سعی کرده زمینه طراحی معماری را در دو رویکرد معماری اکلوژیک یا اقلیم گرایی و حفظ جان انسانها در تهدیدات انسان ساخت یا همان پدافند غیرعامل مورد بحث و بررسی قرار دهد. دو رویکردی که شاید از بعضی جهات در مقابل یکدیگر و بعضی جهات تقویت کننده یکدیگر باشد. در مورد معماری اکولوژیک شاید بحثهای زیادی صورت گرفته باشد ولی در مورد پدافند غیرعامل بحثی صورت نگرفته است زیرا در خیلی از موارد فقط پدافند غیرعامل را در مورد تهدیدات انسان ساخت و جنگ مورد بحث و بررسی قرار میدهند این دیدگاه عام است ولی میتوان پدافند غیرعامل را به سوانح طبیعی هم نسبت داد که خود جایگاهی والا برای این مورد خواهد بود.
ﻣﻌﻤﺎری و ﺷﻬﺮﺳﺎزی
تهران ﺑﻪ دﻟﯿﻞ ﭘﺎﯾﺘﺨﺖ ﺑﻮدﻧﺶ زودﺗﺮ از ﺷﻬﺮﻫﺎی دﯾﮕﺮ ﺑﺎ ﻣﻈﺎﻫﺮ ﻣﺪرﻧﯿﺴﻢ و از ﺟﻤﻠﻪ ﻣﻌﻤﺎری ﻣﺪرن آﺷﻨﺎ ﺷﺪ. ﺗﻐﯿﯿﺮ ﻣﻌﻤﺎری ﺗﻬﺮان از ﺳﻨﺘﯽ ﺑﻪ ﻣﻼران دوران ﻧﺎﺻﺮاﻟﺪﯾﻦ ﺷﺎه آﻏﺎز ﺷﺪ ﺑﻪ وﯾﮋه اﯾﻦ روﻧﺎﻟﺪ ﺛﯿﺮ دوران ﭘﻬﻠﻮی ﮐﻪ زﻧﺪﮔﯽ ﻣﺪرن از ﺣﺼﺎر درﺑﺎر و ارگ ﺳﻠﻄﻨﺘﯽ ﺧﺎرج ﺷﺪ، ﭼﻬﺮه ﺷﻬﺮ را ﺗﻐﯿﯿﺮ داد. در دوران رﺿﺎ ﺷﺎه ﻧﯿﺎز ﺑﻪ ﺗﺄﺳﯿﺲ ﻧﻬﺎدﻫﺎی ﻣﺪرن ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺑﺎﻧﮏﻫﺎ، ﺳﺎﺧﺘﻤﺎنﻫﺎی دوﻟﺘﯽ و ﻏﯿﺮه ﺑﻪ ﻃﻮر روزاﻓﺰوﻧﯽ اﺣﺴﺎس ﻣﯽ ﺷﺪ؛ اﻣﺎ ﻃﺮاﺣﯽ و اﺟﺮای ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن اﯾﻦ ﮔﻮﻧﻪ ﻧﻬﺎدﻫﺎ ﺑﺎ روش ﻫﺎی ﺳﻨﺘﯽ ﻋﻤﻼ ﻣﻤﮑﻦ ﻧﺒﻮد زﯾﺮا اﯾﻦ ﮔﻮﻧﻪ ﻧﻬﺎدﻫﺎ ﻧﯿﺎزﻣﻨﺪ ﻣﻌﻤﺎری و ﻓﻀﺎﻫﺎی ﺧﺎص ﺧﻮد ﺑﻮدﻧﺪ. ﻣﻌﻤﺎراﻧﯽ ﮐﻪ در اﯾﻦ دوره ﭘﯿﺸﺮو آوردن ﻣﻌﻤﺎری اروﭘﺎﯾﯽ ﺑﻪ ﺗﻬﺮان ﺑﻮدﻧﺪ، ﯾﺎ ﺧﻮد اروﭘﺎﯾﯽ ﺑﻮدﻧﺪ ﯾﺎ داﻧﺶ آﻣﻮﺧﺘﮕﺎن داﻧﺸﮕﺎهﻫﺎی اروﭘﺎ. از ﺟﻤﻠﻪ اﯾﻦ اﻓﺮاد ﻣﯽﺗﻮان از ﻧﯿﮑﻼی ﻣﺎرﮐﻒ ﻣﻌﻤﺎر ﮔﺮﺟﺴﺘﺎﻧﯽ اﻻﺻﻞ داﻧﺶ آﻣﻮﺧﺘﻪ داﻧﺸﮑﺪه ﻫﻨﺮﻫﺎی زﯾﺒﺎی ﺳﻦ ﭘﺘﺮزﺑﻮرگ، ﻣﺎﮐﺴﯿﻢ ﺳﯿﺮو، آﻧﺪره ﮔﺪار ﻣﻌﻤﺎر ﻓﺮاﻧﺴﻮی، ﻣﺤﺴﻦ ﻓﺮوﻏﯽ ﻣﻌﻤﺎر اﯾﺮاﻧﯽ، ﮔﺎﺑﺮﯾﻞ ﮔﻮرﮐﯿﺎن ﻣﻌﻤﺎر اﯾﺮاﻧﯽ-ارﻣﻨﯽ ﮐﻪ در اروﭘﺎ ﻫﻢ ﻣﻌﻤﺎر ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪه ای ﺑﻮد و ﻣﻌﻤﺎران اﯾﺮاﻧﯽ - ارﻣﻨﯽ دﯾﮕﺮ ﭼﻮن وارﻃﺎن ﻫﻮاﻧﺴﯿﺎن، ﭘﻞ آﺑﮑﺎر، اوژن آﻓﺘﺎﻧﺪﻟﯿﺎﻧﺲ و ﻗﻠﯿﭻ ﺑﺎﻗﻠﯿﺎن ﻧﺎم ﺑﺮد. در اﯾﻦ دوره ﻣﻌﻤﺎریای در ﺗﻬﺮان ﺑﺮوز ﮐﺮد ﮐﻪ در ﮐﺎﻟﺒﺪ ﻣﺪرن ﺑﻮد اﻣﺎ در ﺗﺰﺋﯿﻨﺎت و ﻧﻤﺎﺳﺎزیﻫﺎﯾﺶ از ﻣﻌﻤﺎری ﺳﻨﺘﯽ ﯾﺎ ﺑﺎﺳﺘﺎﻧﯽ اﯾﺮان اﻟﻬﺎم ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺑﻮد. از ﺷﺎﺧﺺ ﺗﺮﯾﻦ ﻧﻤﻮﻧﻪ ﻫﺎی اﯾﻦ ﻣﻌﻤﺎری ﻣﯽ ﺷﻮد ﺑﻪ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﮐﺎخ ﺷﻬﺮﺑﺎﻧﯽ در ﻣﺤﻮﻃﻪ ﻣﯿﺪان ﻣﺸﻖ ﯾﺎ ﺑﺎغ ﻣﻠﯽ اﺷﺎره ﮐﺮد.