کتاب نظریه های شخصیت pdf

صفت، ویژگی های شخصیتی متمایزکننده است. برای توصیف شخصیت از صفت استفاده می شود، مانند او متکی بنفس، رقابت جو، اجتماعی، عصبی، عاطفی، مهربان، باوجدان یا انعطاف پذیر است. هرکس می تواند شخصیت خود را با استفاده از صفت توصیف کند؛ مانند من فردی خجالتی، کم رو، کم حرف، عاطفی یا اجتماعی هستم.

بیش از 2000 سال قبل از میلاد، بقراط(377-460 قبل از میلاد) چهار تیپ شخصیتی را مشخص کرد: دمدمی، بلغمی، سودائی و صفراویی. علت این تیپ ها به عوامل هورمونی و بیوشیمیایی نسبت داده شد و از واژه مزاج استفاده شد. بقراط معتقد بود این صفات مبنای سرشتی دارند و تحت تأثیر عوامل زیستی هستند.

در تاریخ روانشناسی، برخی از روانشناسان بیشتر معتقد به تأثیر عامل وراثت بر شخصیت و گروهی دیگر بیشتر طرفدار نقش محیط بر شکل گیری شخصیت انسان بوده اند. گروه سوم به هر دو عامل توجه کرده اند و نتایج تحقیقات علمی را ملاک قرار داده اند.

از این رو ممکن است برخی از صفات انسان بیشتر تحت تأثیر عامل وراثت باشند، در حالی که صفات دیگر بیشتر تحت تأثیر عامل محیط باشند. سؤال اساسی این است که آیا صفات ثابت هستند یا متغیر؟ در دهه 1940 شلدون به تیپ های بدنی لاغر، ورزشکار و چاق اشاره کرد و صفات را ثابت تلقی کرد.