کتاب بازاندیشی قتل ترحم آمیز نوشته کاظم خسروی توسط انتشارات دانشگاه علوم اسلامی رضوی منتشر شده است. یکی از مسائل جوامع غربی که به طور خاص موضوع محافل علمی و غیرعلمی است، اتانازی یا قتل ترحم آمیز است.
اتانازی تعاریف متعددی دارد و بر اساس این تعاریف، تقسیم بندی می شود: هرگاه بیمار صعب العلاج آزادانه درخواست کند که به دست دیگری کشته شود، از «اتانازی داوطلبانه» سخن گفته ایم، و اگر این امر بدون رضایت او انجام گیرد از «اتانازی غیرداوطلبانه» سخن رفته است.
اگر عامل اتانازی با انجام فعلی مادی، به حیات بیمار خاتمه دهد، دست به «اتانازی فعال» زده، و اگر با انجام ندادن کاری به زندگی بیمار پایان بخشد «اتانازی انفعالی» را به کار بسته است. بنابراین، آنچه در اتانازی مدنظر است، پایان دادن به زندگی بیمار صعب العلاجی است که ادامۀ آن جز با درد و مشقت همراه نیست.
در نظام های حقوقیِ کشورهای مختلف تصمیم های متفاوتی دربارۀ اتانازی اتخاذ شده است. کشورهایی مانند هلند که به نوعی پرچم دار قانونگذاری اتانازی اند، آن را امری مشروع و قانونی می دانند، و کشورهایی دیگر مانند انگلیس بعد از فرازونشیب های فراوان آن را قتل عمد می دانند. اما گفتنی است که عناصری همچون «قابلیت سرزنش پذیری» و «نظریات مربوط به جنون آنی» در حقوق کامن لا، مانعی برای اِعمال مجازات حبس ابد برای عاملان اتانازی است.
اما کشورهای دیگری همچون لبنان برخورد ملایم تری با عاملان اتانازی نشان می دهند. این کشورها باتوجه به انگیزۀ مرتکب و وضعیت خاصِ مجنی علیه، عامل قتل ترحم آمیز را سزاوار مجازات قتل عمدی نمی دانند و با وجود شرایطی، تخفیفات قابل ملاحظه ای برای وی درنظر می گیرند. کشورهایی نیز مانند ایران که در قوانین حقوقی شان هیچ بحثی از اتانازی به میان نیاورده اند، در مواجهه با آن چاره ای جز رجوع به مواد عام قتل و نهایتاً صدور حکم قتل عمدی نخواهند داشت.