کتاب «روشنگری ایمانیان در پاسخ به شبهات بهائیان (جلد دوم)» به کوشش الهه یزدیانی منتشر و انتشارات گوی این کتاب را روانهٔ بازار کرده است. این اثر حاوی مجموعهای از مقالات در پاسخ به «جزوهٔ رفع شبهات» بهاییان است و به منظور روشنگری برای اهل تحقیق و نظر در موضوع آموزههای بهائی، تدوین گردیده است.
آیینهای بابی و بهائی، از همان زمان پیدایش، مورد بررسی دانشمندان قرار گرفت و ادعاهای آنها به بوته نقد علمی و ارزیابی و سنجش نهاده شد. جامعه اسلامی نخستین بار نبود که با چنین ادعاهایی روبهرو میشد، ادعاهای مطرح شده توسط آنها همواره مورد بررسی توسط عالمان و اندیشمندان دینی قرار میگرفت و بطلان علمی آنها اثبات میشد. تبیینها و نقدهایی که از سوی عالمان و پژوهشگران بر این دو آیین انجام شد، چنان مؤثر افتاد که تبلیغات وسیع و تهاجمی آنها را بیاثر یا کماثر ساخت و موجب شد که عدهای از گروندگان و مبلغان آنها، به آغوش اسلام برگردند و حتی کتابهایی در رد بهائیت بنگارند و ترفندهای تبلیغی و تحریفات و اضلالات آنها را روشنگری نمایند. این نقدها و مطالب علمی، کمکم شبهاتی را در نسل جوان این آیینها ایجاد و موجب تزلزل آنها گردید و تشکیلات بهائی را بر آن داشت که چارهجویی نموده و پاسخهایی به این شبهات که حول محور بطلان بهائیت بود، آماده سازد، لذا بعد از سالها جزوهای به نام «رفع شبهات» تهیه نموده و در اختیار افراد خود قرار داد تا به اصطلاح شبهات پیرامون بهائیت را خنثی نماید. مرزبانان آستان مهدوی (عج)، با بررسی دقیق آن جروه، پاسخهایی برای آنها تهیه نموده و ارائه کردند. اکثر پاسخها از مدارک و کتابهای خود بهائیان جمعآوری شده است. کتاب «روشنگری ایمانیان در پاسخ به شبهات بهائیان (جلد دوم)»، دومین دفتر از پاسخهای آنها به شبهات است که به شکل مجموعه مقالات ارائه میگردد.
ادیان از دید کلی به دو مجموعۀ توحیدی و غیرتوحیدی تقسیم میشوند که مجموعۀ ادیان توحیدی شامل یهودیت، مسیحیت، زرتشت و اسلام هستند که به سه اصل توحید، نبوت و معاد قائل هستند. اعتقاد به خدای یگانه، اعتقاد به زندگی پس از مرگ، اعتقاد به دریافت پاداش و کیفر اعمالی که انسان در این جهان انجام داده است و اعتقاد به بعثت پیامبران از طرف خداوند و هدایت بشر به سوی کمال نهائی و سعادت دنیا و آخرت، از خصوصیات کلی ادیان الاهی است. انتخاب و داشتن یک دین الاهی به عنوان برنامۀ زندگی برای رسیدن به سعادت بسیار مهم است. مسلماً برنامهای که از طرف سازنده و خالق انسان باشد، قابلاعتماد است، و قطعاً این برنامه است که میتواند انسان را به سعادت حقیقی رهنمون سازد. پس به نظر میرسد که مهمترین گام برای رسیدن به سعادت، انتخاب دین حق است. حال سؤال این است که به راستی آن دین الاهی و حقیقی کدام است؟ چگونه میتوان دین الاهی را از غیر آن تشخیص داد؟