کتاب مدیریت الکترونیک منابع انسانی نوشته ی مرجان فیاضی و زهرا افشار، با بررسی مفاهیمی همچون سازمان، مدیریت، تحلیل و آموزش، تصویری واضح و کاربردی از ابزارهای الکترونیکی نوین در حوزه ی منابع انسانی ارائه می دهد و نقشه ی راهی برای رهبران سازمان های کشور ترسیم می نماید.
مدیریت راهبردی منابع انسانی از سی سال پیش آغاز شده و مدیریت الکترونیک منابع انسانی از نیمه ی دوم دهه ی نود میلادی توسط اندیشمندان این حوزه مطرح شده است. مدیریت کارکنان با معرفی ابزار های سامانه های یکپارچه مدیریت منابع سازمانی آغاز و بدنبال آن تمامی بخش های چرخه عمر منابع انسانی را در بر گرفت. جذب و استخدام الکترونیک، مدیریت الکترونیک کارکرد، مدیریت الکترونیک جبران خدمات، مدیریت الکترونیک حقوق دستمزد، مدیریت الکترونیک عملکرد، مدیریت الکترونیک تندرستی (بهداشت و سلامت)، مدیریت الکترونیک توسعه قابلیت ها و یادگیری الکترونیک، از جمله این بخش ها بودند.
با ارائه مدل های سرویس خدمات منابع انسانی، پیشخوان منابع انسانی، توسعه بستر الکترونیکی برخط به بستر همراه، ارائه سرویس های خودیاری کارکنان، مدیریاری، مدیریت منابع انسانی کسب و کار، مدیریت حسابداری منابع انسانی، مشاوره منابع انسانی شرکتی و با ورود گوشی ها هوشمند و اینترنت های پرسرعت همراه نسل 3 و 4 و برنامه های کاربری برخط و یکپارچه منابع انسانی، گامی جدید در عرصه ارتقا اثربخشی و بهره وری این حوزه برداشته شد تا نقش راهبردی مدیریت منابع انسانی را بیش از پیش تأکید نماید.
برای دستیابی به ارتقاء بهره وری و کارآیی، مکانیزم های نوینی در رفتار های انسانی مورد نیاز خواهد بود و بیش از پیش به سازمان هایی مغز افزار نیاز خواهد بود. هوش تجاری، رایانش ابری داده ها، تراکنش های عملیات منابع انسانی در بسترهای گوناگون، ادامه و گسترش فزاینده شبکه های هوشمند و متصل اجتماعی، تجزیه و تحلیل داده ها و علوم تحلیل داده ها از جمله حوزه های جدید در مدیریت سرمایه انسانی هستند که که هم اکنون در حال پیاده سازی و بهره برداری می باشند.
در بخشی از کتاب مدیریت الکترونیک منابع انسانی می خوانیم:
در جبران خدمات الکترونیک، قابلیت جمع آوری داده ها به صورت الکترونیکی افزایش یافته و با استفاده از این ابزارها، متخصصان منابع انسانی، قادر به دسترسی بیش تر به پایگاه های مدیریت دانش و اطلاعات رقابتی هستند. این ابزارها، بهره وری را توسط خودکارسازی دسترسی به اطلاعات و واگذاری مسئولیت اداری جبران خدمات به مدیران عملیاتی و کارکنان، بالا می برند. هم چنین ابزارهای جبران خدمات الکترونیک، توانایی متخصصان منابع انسانی، برای توزیع اطلاعات کلیدی و شاخص های جبران خدمات را افزایش می دهند (دیولبن و مارلر، 2005) که، در صورت اجرای درست جبران خدمات الکترونیک، رسیدن به موفقیت سازمانی تسهیل می شود. با استفاده از جبران خدمات الکترونیک، می توان این اطمینان را حاصل کرد که، پرداخت از تساوی داخلی و خارجی برخوردار است (یحیی و ساهو، 2013). هم چنین با استفاده از این رویکرد، سازمان ها، قادر به پرداخت بر مبنای عملکرد، مدیریت حقوق و توجه به شکاف پرداخت ها می شوند (صنایعی و میرزایی، 2008).
جبران خدمات الکترونیک، برای مدیران عالی این مزیت را به همراه دارد که آن ها با استفاده از ابزارها و شاخص های جبران خدمات، قادر به بررسی نقش جبران خدمات در مدیریت استراتژیک هستند (دیولبن و مارلر، 2005). برای مدیران عملیاتی نیز، جبران خدمات الکترونیک شامل مزایایی مانند دسترسی به داده های جبران خدمات و استفاده از ابزارهای تحلیلی است.
مدیران عملیاتی با استفاده از این ابزارها، قادر به دستیابی به داده های جبران خدمات، شاخص های جبران خدمات مانند میانگین حقوق، نرخ بازار و بودجه حقوق بود، هم چنین آن ها می توانند اطلاعات جبران خدمات کارکنان را به صورت آنلاین، ویرایش و یا به روز کنند (یحیی و ساهو، 2013). از طرفی، با استفاده از جبران خدمات الکترونیک، کم ترین و بیش ترین نرخ حقوق در سازمان مشخص شده (الاده و اموتویو، 2014)، که این موضوع، مدیران را در فرایند تصمیم گیری یاری می دهد.
کنگره :
HF۵۵۴۹/۵ /ن۹ف۸۷ ۱۳۹۴