کتاب مسافرخانه، بندر، بارانداز

داستان کتاب صوتی مسافرخانه، بندر، بارانداز نوشته احمدرضا احمدی، از زبان شاعری نسبتا جوان روایت می شود که در مسافرخانه ای مشغول به کار می شود.

صاحب مسافرخانه که پیرمردی مکار و مرموز است، پس از چندی از شاعر می خواهد که پیش مرگش باشد و غذاهایی را که آشپزها می پزند، اول او بچشد. مرد شاعر رفته رفته با ساکنان این مسافرخان عجیب آشنا می شود. با آشپزها، دختر زیبای صاحب مسافرخانه که به او دل بسته، پیرزن نظافت چی که می خواهد مادرش باشد و زن سیاه پوشی که در طبقه هفتم ساکن است و اجازه ندارد با کسی هم صحبت شود.

سبک داستان و نگارش کتاب سبک خاصی است و شاید نتوان آن را در ذیل سبک های رایج و متداول دسته بندی کرد، اگر شنونده با قلم احمدی آشنا باشد به این مسئله پی می برد که متن از نظر سبک نگارش و محتوی بسیار شبیه به اشعار نویسنده است، در داستان نیز اشعار مختلفی که از زبان شخص اول داستان سروده شده اند، وجود دارد.

این رمان هشتاد قسمت دارد که هر قسمت دقیقا ادامه قسمت قبلی نیست اما داستان دارای یک نظم پیوسته است. متناسب با فضای داستان که هر لحظه بین واقعیت و خیال شناور است، در اجرا هم به این در هم تنیدگی دو دنیا توجه شده است.

در قسمتی از کتاب صوتی مسافرخانه، بندر، بارانداز می شنویم:

در باران راه می رفتیم، هر دو خیس خیس شده بودیم. من غمگین بودم. وقتی به مسافرخانه رسیدیم، هر کدام به اتاق خودمان رفتیم؛ من در زیرزمین و دختر در طبقه هفتم، در طبقه صاحب مسافرخانه و زنی که همیشه سایه اش را در پشت پرده دیده بودم.