این پژوهش حاصل یک طرح تحقیقاتی در پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگ درگروه تاریخ سیاسی است. فکر اولیۀ این طرح را دکتر شهرام یوسفی فر، معاون پژوهشی وقت پژوهشگاه علوم انسانی، در ذهن من ایجاد کردند.
در ادامه با بررسی هایی که انجام شد، دریافتم که در ایران در زمینۀ بحث های نظری تاریخ سیاسی یا اصلاً کاری نشده یا اگر هم شده، انگشت شمار است. البته این نکته به معنی فقدان تاریخ نگاری سیاسی در ایران نیست؛ ولی به معنی کمبود شدید مطالعات نظری در این حوزه است.
در تاریخ نگاری سیاسی و دیگر حوزه های تاریخ نگاری، نکتۀ مهم در این حوزه و در وهلۀ اول گستردگی و حتی غلبۀ حضور داده هاو «فکت» های بدست آمده و در وهلۀ بعد کثرت و محوریت داده های ناشی از عرصۀ حاکمیت سیاسی به نسبت حوزه ای زندگی فردی و اجتماعی سیاسی است.
این محوریت داده ها و کثرت اطلاعات، با توجه به بررسی های صورت گرفته، به هیچ عنوان به معنی داشتن روش و سنت نظری تاریخنگاری به حساب نمی آید. آنچه که ضرورت پرداختن به بحث های نظری در این حوزه را بیشتر می کند، پیچیدگی و ذو ابعاد بودن حوزۀ نموداری و پدیداری قدرت سیاسی از ...
شابک :
978-964-426-934-9
کنگره :
JA۸۱/ح۴۶ت۲ ۱۳۹۶