کتاب پریشان موی و خاک آلود دربردارنده ی شرحی است پیرامون آن چه امام رضا علیه السلام درباره واقعه کربلا به ریّان بن شبیب فرمود. در اثر حاضر بسیاری از شبهات و سوالاتی که از این روایت برمی خیزد پاسخ داده می شود و ابعاد گوناگون آن مورد تحلیل و روشن سازی قرار می گیرد. در این میان به روایات و احادیثی دیگر که به پیش برد مبحث کتاب کمک می کنند نیز پرداخته شده است.
ریّان بن شبیب میگوید: روز اول محرّم خدمت امام رضا(ع) رسیدم. حضرت فرمودند: ای پسر شبیب! آیا امروز را روزه گرفتهای؟ عرض کردم: خیر. فرمودند: امروز همان روزی است که حضرت زکریّا(ع) در دعای خود، خداوند متعال را چنین خواند:
رَبِّ هَبْ لِی مِنْ لَدُنْکَ ذُرِّیَّةً طَیِّبَةً إِنَّکَ سَمِیعُ الدُّعاءِ
پروردگارا از جانب خود، نسل پاکیزهای به من عطا فرما، بهدرستی که تو شنونده دعای دعاکنندگان هستی.
سپس خدای متعال دعای او را اجابت کرد و به ملائکه فرمود تا به زکریّا(ع) ندا دهند، درحالیکه در محراب به نماز ایستاده بود:
خداوند، تو را به فرزندی به نام یحیی(ع) بشارت میدهد.
سپس امام رضا(ع) فرمود: هرکس روز اول محرّم را روزه بگیرد، سپس دعا کند، خدای متعال دعای او را مانند دعای حضرت زکریّا(ع)مستجاب میکند.