نگارنده بر این اعتقاد است که این کتاب اگرچه به خاطرات حاجرضا نیک آیین میپردازد؛ ولی خواننده محترم را با نقش پررنگ و کلیدی کسبه و صنفهای فنی در پیروزی انقلاب اسلامی و تداوم آن، بهویژه در جنگ تحمیلی آشنا خواهد کرد؛ نقشی که تاکنون در دنیای نشر موردِ غفلت قرار گرفته است.
سرگذشت امثال نیک آیینها میتواند آئینهای برای صفت مردمی بودن انقلاب اسلامی و دفاع هشت ساله باشد.
... پسرعمهای داشتم به نام حسین فرهادی کوهپایهای. ایشان گروهبان زمان شاه بود. روزی که امام (س) فرمودند پادگان ها را ترک کنید، او هم ارتش را ول کرد و دیگر نرفت که نرفت. بعد از انقلاب خبرنگار خبرگزاری شد و سال 62 ، توی دهلاویه شهید شد. بعد از شهادتش، تازه ما فهمیدیم که او چهار سال شاگرد کلاس الهیات شهید باهنر بوده! شهید باهنر خودش این موضوع را در مسجد خیام خاوران گفت و تا آن روز هیچ کس نمیدانست. جنازه اش را به مسجد ارگ آوردیم، تشییع کردیم و بردیم و به خاک سپردیم. چند روز بعد، از بنیاد شهید به درِ خانه عمة ما آمدند، اما آقای فرهادی به آنها گفت: «بروید و دیگر اینجا نیایید. من بچهام را برای خدا دادم و هیچ نیازی ندارم.»