کتاب شرحی بر مناجات حضرت امیر(ع)

معرفی کتاب شرحی بر مناجات حضرت امیر (ع)

کتاب شرحی بر مناجات حضرت امیر (ع) در 140 صفحه رقعی توسط سرکار خانم فرشته بلوچی به رشته تحریر در آمده است. این کتاب، در 2 فصل به بررسی و شرح فرازهای مناجات حضرت امیر (علیه السلام) در مسجد کوفه می پردازد. فصل اول با عنوان «مناجات چیست؟» در پنج بخش به تبیین معنای دعا و مناجات پرداخته و تفاوت این دو را ذکر نموده است.

سپس بیانگر انواع مناجات است و اسماء الهی در مناجات حضرت امیر (علیه السلام ) را گفته است. بخش پایانی این فصل به منابع مناجات ارتباط دارد. فصل دوم در 32 فراز به تشریح کلمه کلمه مناجات پرداخته است و با استفاده از آیات و احادیث و روایات، معنای لغوی و تفسیری و تاویلی هر عبارت - تا حد ممکن - بیان شده است و سعی گردیده درک بهتری از آن بیان شود.

گزیده کتاب شرحی بر مناجات حضرت امیر(ع)

 معنای واژه «دعا»
دعا به معنای ندا کردن و کسی را بانگ زدن و خواندن است، با این تفاوت که در ندا نیازی به اسم نیست اما در دعا کردن باید اسم مدعوّ نیز نیز گفته شود مانند: یا اللّه‌.
واژه «دعا» غالبا مربوط به پروردگار است و تهلیل و تحمید و تمجید همردیف آن گفته شده‌اند.

همچنین با توجه به آیه «وَ قالَ رَبُّکُمُ ادْعونی اَسْتَجِبْ لَکُم اِنَّ الَّذینَ یسْتَکْبرونَ عَنْ عِبادَتی سَیدْخُلُونَ جَهَنَّمَ داخرینَ»: «پروردگار شما گفته است مرا بخوانید تا دعای شما را بپذیرم؛ و کسانی که که از عبادت من تکبر می‌ورزند به زودی با ذلت وارد جهنم خواهند شد»، شایسته است که دعا همان عبادت نامیده شود. زیرا دلالت می‌کند بر توجه به خدا و رویگردان شدن از غیر او.