کتاب پاسخ های کوتاه و تفصیلی به یکصدوچهارده سؤال قرآنی (جلد ششم) pdf

«لَوْ اَنْزَلْنا هذَاالْقُرانَ عَلی جَبَلٍ لَرَأَیْتَهُ خاشِعآ مُتَصَدِّعآ مِنْ خَشْیَةِ اللهِ وَ تِلْکَ الاَْمْثالُ نَضْرِبُها لِلنّاسِ لَعَلَّهُمْ یَتَفَکَّرُونَ» ، (ای رسول) اگر ما این قرآن (عظیم الشّأن) را به جای (دلهای خلق) بر کوه نازل می کردیم مشاهده می کردی که کوه از ترس و عظمت خدا خاشع و ذلیل و متلاشی می گشت و این امثال را (در قرآن) برای مردم بیان می کنیم باشد که اهل عقل و فکرت شوند. گر چه قرآن کریم برای هدایت عموم مردم نازل شده است اما جز متّقین و مؤمنین و محسنین از آن بهره مند نمی شوند و جز همان ها به رستگاری نمی رسند. علّت آن است که کفّار و منافقین به آن چنگ نمی زنند و فاسقین نیز به آن دل نمی بندند و نافرمانی می کنند. بدیهی است سعادت انسان در دنیا و آخرت در گرو انس با قرآن کریم و عمل به احکام نورانی آن است و از این رو شایسته است انسان هر آنچه میسّر است قرآن بخواند. «فاقرؤا ما تیسّر من القرآن»