کتاب دستورالعمل های بین المللی پلیس نوشته ی سید مجتبی موسوی، به قوانین بین المللی که نیروهای پلیس در مقابله با خشونت علیه زنان و کودکان وضع کرده اند، می پردازد. آنچه که در کتاب دستورالعمل های بین المللی پلیس مورد بررسی قرار می گیرد دستورالعمل های بین المللی برای نیروهای پلیس در مقابله با جرایم علیه زنان و کودکان است.

جرایم علیه کودکان و زنان از جمله مسائلی است که در چند دهه اخیر، به طور جدی مورد توجه بسیاری از نهادهای بین المللی قرار گرفته است و خصوصاً وقوع مخاصمات مسلحانه داخلی و بین المللی از اوایل دهه 1990 به بعد و اعمال خشونت های فراوان علیه هزاران زن و کودک بی دفاع، بر اهمیت موضوع افزوده است.

علاوه بر خشونت های ارتکابی علیه زنان و کودکان در جریان مخاصمات مسلحانه، اعمال خشونت آمیز که در خانواده، اجتماع، محیط کار و تحصیل علیه زنان در جوامع مختلف از جمله کشورهای اروپایی انجام می گیرند، از جمله دغدغه های مطرح هستند که برای مقابله با آن راه کارهای مختلفی توسط دولت ها و ساز و کارهای بین المللی پیشنهاد شده است.

البته این راه حل ها با تمایل حذفی به خانواده همراه است، به این معنا که گرچه خشونت خانگی از قسمت های مطرح خشونت علیه زنان و کودکان شمرده می شود و در بسیاری موارد نیز غیرقابل انکار است، اما راهی بر اصلاح خانواده و یا توصیه هایی برای بهبود و تقویت روابط اعضای خانواده، برای مقابله با خشونت علیه زنان در نظر گرفته نشده است.

یعنی اگر بپذیرید که شرایط خانوادگی زنان و کودکان در بسیاری موارد، خوشایند نمی باشد و اعضای خانواده می توانند در دسته متهمین ارتکاب خشونت مورد توجه قرار بگیرند، چنانچه در برخی کشورهای اروپایی خشونت خانگی باعث نگرانی های بسیار بوده است، کمترین انتظار آن است که برای خانواده نیز در کنار دولت، اعضای جامعه مدنی و افراد انسانی برای مقابله با این معضل اجتماعی نقشی تعریف و به رسمیت شناخته شود، حال آن که در تحلیل اسناد بین المللی مربوطه، خلا چنین رویکردی به وضوح قابل دریافت است.

گزیده کتاب دستورالعمل های بین المللی پلیس

بدن قربانی، صحنۀ وقوع جرم می باشد که می تواند مدارکی را ارائه دهد. از این مدارک، پزشک آزمایشگاه می تواند شهادت کارشناسی ارائه دهد. زخم ها، جراحات، بریدگی ها، سوزش و خراشیدگی ها می توانند به تایید وجود دخول، خشونت یا مقاومت کمک کنند این ها باید در یادداشت ها، گزارش و شهادت دکتر توضیح داده شوند.

مدارک مصور کمک بسیار خوبی در دستگیری و تعقیب و پیگرد قانونی خواهند بود. اندام های جنسی و اطراف آن ها می توانند نشانی از منی یا خون متجاوز یا قربانی بدست دهند نمونه هایی از مهبل زن، آب دهان یا مقعد قربانی، در صورت نیاز باید تهیه شود مواد موجود در مهبل با محلول سالین 140 خودشان را نشان می دهند.

تکه های نمونه را با هوا خشک کرده و سپس به آزمایشگاه بفرستید. اشیاء خارجی را که در ناحیه مقعد و آلت و دور شکم ممکن است پیدا شوند را برای پیدا کردن خون، منی و چیزهای دیگر به آزمایشگاه بفرستید. مناطق دهان مقعد و آلت را بدقت نظاره کنید تا در صورت امکان زخم ها، خراش ها، مناطق آسیب دیدۀ پوست، مدفوع یا ادرار را پیدا کنید.

اگر نقش مفعول یا فاعل بودن شخص (اشخاص) دخیل در عمل لواط مشخص نیست این آزمایشات را برای هر دو نفر انجام دهید. 141 موهای خارجی باید بعنوان مدرک نگهداری گردند. با شانه کشیدن ممکن داخل موهای بدن، با یک شانۀ ریز، می توانید تکه های موهای خارجی را جمع آوری کنید.

موها را با پارچه جمع آوری کنید برای موهای آلت و موی سر از دو شانۀ مجزا استفاده کنید. برای جمع آوری مواد دیگر از سطح بدن از چسب ترانسپارنت استفاده کنید. با کندم مو از مناطق مختلف بدن نمونه تهیه کنید. از دکتر بخواهید که موها را از ریشه بکند. همچنین از بازوها، پشت و سینه نمونه برداری کنید هر نمونه باید شامل 15 ریشه بکند.

از بازوها پشت و سینه نمونه برداری کنید هر نمونه باید شامل 15 تا 20 عدد مو باشد. از مژه ها 6 تا 10 عدد مو تهیه کنید. از بدن اجساد مرده هم نمونه تهیه کنید. هر نمونه باید در یک بستۀ پلاستیکی کاملاً ایزوله شده نگهداری شود. باید روی هر پاکت مشخصت کامل مو توسط دکتر ذکر شود هر نمونه باید برای آزمایشگاه مربوطه ارسال گردد.

صفحات کتاب :

150

کنگره :

‏‫‬‭‬‭K5191

دیویی :

‏‫‬‭345/025082

کتابشناسی ملی :

5722896

شابک :

978-622-229-068-9

سال نشر :

1398