به اعتقاد زاهدی موسیقی مذهبی در ایران به چهار شاخه تقسیم می شود که عبارتند از: روضه خوانی ، نوحه خوانی ، اذان و مناجات و تعزیه و شبیه خوانی.بر این اساس سه شاخه از چهار شاخه کلی موسیقی مذهبی به عاشورا و امام حسین (ع) مرتبط است.
زاهدی در این کتاب به نوحه خوان ها و روضه خوان های معروفی همچون سید محمود واعظی ، لسان طالقانی ، اعتماد شیرازی نام برده و از کار آنها به عنوان شاخه ای از موسیقی مذهبی تعریف کرده است. زاهدی در این مسیر برای اعتبار گفته خود از سخن اساتیدی همچون روح الله خالقی و کتاب هایی همچون « سرگذشت موسیقی ایران » به عنوان شاهد و منبع بهره برده است.
نقدی بر قطعه «عاشورا برای پیانو تنها» اثر جواد معروفی بخش دیگری از این کتاب است. زاهدی در این قسمت بر این باور است که « قطعه عاشورا هرچند در کل موفق است ولی در جزئیات و دقایق و ظرایف ساختاری اش کم می آورد و نمی تواند به انسجام کامل دست پیدا کند.»
کنگره :
ML3197/ز2م8 1388
شابک :
978-964-506-669-5
شابک دیجیتال :
978-600-03-2572-5