قصه و داستان، داستان درازی دارد و شاید بتوان عمری به درازی عمر بشر روی کره زمین، برای داستان قائل شد. می توان گفت شاهنامه فردوسی رمانی است هزارساله و طبعاً به نظم.
قرآن کریم، با سابقه نزول بیش از هزار و چهار صد سال، دربردارنده انبوهی از قصه و داستان است. در کتب مقدس باستان و در متون کهن اقوام و ملل مختلف نیز به انواع داستان ها برمی خوریم.
از انگیزه هایی که مرا بر نگارش این مطالب ترغیب کرد، می توان موارد زیر را برشمرد:
با وجود اشتراکاتی در عناصر مشهور داستانی، مانند شخصیت پردازی، تعلیق، عنصر شگفت انگیزی، عشق، گفت وگو، نماد، صحنه و... و با وجود موارد افتراقی، مانند صدور احکام کلی، ارائه پیام مستقیم، خروج از ساختار داستان و رمان کلاسیک، مستند و واقعی بودن حوادث، واقعی و مستند بودن شخصیت ها و...
کنگره :
PIR3869/ر3س9 1388
شابک دیجیتال :
978-600-03-2569-5