هر قومی دارای ریشه های فرهنگی عمیقی است که از اجداد و نیاکان خود به ارث برده است.
این فرهنگ ملّی و ریشه دار، اغلب در کتاب ها به صورت مدوّن در نیامده است، بلکه تظاهر آن، در اعمال روزانه ی مردم آشکار است. بدین جهت ادبیّات مجموعه ای از همان فرهنگ ملّی است که به صورت ساده و ارثی در سال های متمادی به آیندگان انتقال می یابد.
حفظ این مواریث کهن، جزء الزامات زندگی است و بایستی دستاورد های خوب گذشتگان به هر طریقی که ممکن است حفظ گردد.
آموزش ادبیّات در حقیقت حفظ همین مواریث کهن ملّی است...
کنگره :
PN1009 /آ1ج2 1386