نهج البلاغه میراث فرهنگی جاودانه ای است که نمی توان بر آن بهایی تعیین کرد، میراث فرهنگی که جاودانگی خود را از دست نمی دهد. نهج البلاغه اگر برای انتقاد باشد گویی تند باد خروش ان است اگر برای مبارزه با فساد باشد همچون آتش فشان سهمناک زبانه می کشد اگر برای تفکر باشد حس و عقل را همراه می سازد اگر در مقام پند و اندرز باشد، مهر و عاطفه پدری را همگام با راستی و وفایی انسانی خواهد بود و امام علی (ع) فیلسوفی که سراسر بیانش حکمت بود، سخنوری که افسون زبانش قلب را محسور می ساخت مراعات سجع در کلام علوی یک ضرورت هنری آمیخته با اسلوب ادبی است که از طبع خلاق امام صادر شد .
زمانی که در یکصد سال پیش جان بویدار سیاست مدار انگلیس شکایت سر می دهد که در عالم سیاست هیچگاه مسئله گرسنگی بینوایان، مورد توجه ارباب قدرت قرار نگرفته است ، اما می بینیم که مسئله گرسنگی و عدالت اجتماعی در صفحات نهج البلاغه موج می زند اساسی ترین کوشش و رنج راستین علی (ع) پیشروترین عدالت خواهی که تاکنون تاریخ سیاست جهان بر اریکه زمامداری سیر کردن گرسنگان و ایجاد تفاهم » عملی به خود دیده است حکمرانان و طبقات توانگر، نسبت به رنجهای توان فرسای آنان است.
آیا فقط به همین اکتفا کنم که به من پیشوای مسلمانان بگویند؟ ولی در سختیهای روزگار با توده مردم همدرد نباشم؟ به خدا سوگند، داد ستم دیدگان را از ستمکاران بستانم و دماغ ظالم را با اینکه او را خوش نیاید بر خاک بمالم، تا او را به سوی سرچشمه حق و عدالت بکشانم.
در این کتاب سعی شده بخش هایی از کلمات گهربار آن امام همام را به شما عزیزان تقدیم کنیم البته قابل ذکر است تفک یک مطالب توسط استاد بزرگوار جناب آقای محمد دشتی در ترجمه نهج البلاغه صورت گرفته که ضمن رعایت امانت مطالب بدون تغییر آورده شده . امید است مورد استفاده خوانندگان عزیز قرار گیرد.
کنگره :
BP38/042 /الف25 1391
شابک :
978-964-2779-68-0